In Afrika komt Cultuur, Wild-Life, Genieten en Overheerlijk eten op een unieke manier bij elkaar. Een bijzonder continent waarin zeker de Zuidelijke landen goed toegankelijk en veilig zijn. Zelf op pad is hier een zeer goede manier van reizen. Afrika is het laatste 1,5 jaar behoorlijk afgesloten geweest voor toeristische reizen, tijd dus om als een van de eerste de “open landen” weer te gaan betreden. Na drie weken Zuid-Afrika reizen we tijdens deze trip door naar Botswana. Deze Never Stop Travelling rondreis gaan we op onderzoek en nemen we een kijkje achter de schermen in de Noordelijke provincies van Botswana, kijk je mee?
Onze 5 topics:
- Overnachten onder de sterrenhemel op de Zoutvlakte
- Okavango Delta, Unesco werelderfgoed
- Ongerepte wildernis en alleen de geluiden van de natuur
- Grandioze accommodaties in “the middle of nowhere”
- Super vriendelijke, enthousiaste en toegankelijke bevolking
Botswana, officieel de Republiek Botswana is een land in het zuiden van Afrika met ruim 2,3 miljoen inwoners. Het is geheel door land omgeven en grenst aan Namibië, Zimbabwe, Zambia en Zuid-Afrika. De hoofdstad en grootste stad van het land is Gaborone en ligt in het zuidoosten van Botswana. Het land is met 582.000 km2 ruim 14 keer groter dan Nederland. Je betaald hier met de Pula (100 Pula is ongeveer € 7,60 (2021)).
We vliegen vanuit Johannesburg naar Maun, ongeveer 1.40 minuten reistijd. In Maun pikken we onze auto op en kan onze reis door Botswana beginnen! In Maun aangekomen worden we opgehaald door een medewerkster van Sense of Africa, geregeld door onze Touroperator Africa Feeling. Het ophalen van de huurauto kost weer even wat extra tijd, het digitale tijdperk is hier nog in een andere fase dan in Nederland. We pikken nog even een data SIM card op, ook dat is niet een tijdrovende actie maar uiteindelijk zijn we onderweg naar onze eerste stop. Wat direct opvalt is dat de cultuur en het leven hier wezenlijk verschilt van Zuid-Afrika. Het leven is hier meer back to basic. Zodra we de omgeving van Maun uit zijn is daar weinig van de te zien want de weg (nummer 3) die we berijden is 1 lange streep van 220 km met zo goed als niets. De omgeving van een dun bevolkt land. Je ziet hier totaal andere landschappen dan in Zuid-Afrika. We komen nog een ontsmettingssluis tegen, tegen het overbrengen van dierenziektes. Dus auto uit en beide schoenen op een ontsmettingsdoek en met de autobanden door het ontsmettingswater. Mooie gelegenheid om direct even wat water en zakje chips in te slaan bij de wel erg lokale shop.
Planet Baobab
Na een paar uur, inmiddels zo goed als donker arriveren we bij Planet Baobab, gelegen in het Makgadikgadi Pans National Park. Een prachtig gelegen locatie nabij het dorpje Gweta. De huisjes (in kleurrijke Botswana stijl) staan opgesteld in een paradijs van Baobab bomen! Geweldig. De huisjes zijn basic ingericht maar voorzien van alles wat wenselijk is. Op een Airco na, prima! Het is deze dagen immers 37 graden. Gelukkig staat er wel een grote ventilator in de ruimte. Koffie/thee/water is aanwezig in de kamer. Voor de rest biedt de Lodge een groot zwembad en een schitterende bar/zithoek. Het restaurant met keuze uit diverse gerechten, biedt een erg gezellige omgeving en overheerlijke maaltijden. Hier gaan we deze dagen niets te kort komen.
Een wandeling in en rondom Planet Baobab is al een beleving op zich, wat een kleurrijk park en wat te denken van de prachtige omgeving waarin alles is opgesteld. Een eerste kennismaking met Botswana had volgens ons niet beter gekund. Baobab bomen komen binnen nu en enkele weken in bloei, witte bloemen sieren dan deze oerbomen! Bij enkele Baobabs zien we de vruchten hangen, droge vruchten maar zonder schil eetbaar. De droge substantie kun je heerlijk van de pitten af zabbelen, beetje lemon achtige smaak. Hier zegt men dat het gezond is, natuurlijk doen wij mee….
Gweta
Onze eerste dag in Planet Baobab besluiten we een bezoekje te brengen aan Gweta, het nabij gelegen dorpje met zo’n 5.500 inwoners. Niet zo heel groot maar geeft een goed beeld van het leven van de lokale bevolking. We lopen vrij en onbezorgd door de zandweggetjes en maken leuk contact met de locals. Vriendelijkheid op- en top! Wat ons betreft is dit wat reizen zo leuk maakt, andere omgevingen en culturen ontdekken hoort daar zeer zeker bij. Een bezoekje aan de lokale supermarkt levert ons een super leuk koffiemomentje op, hoe bijzonder is een kopje koffie waar drie mensen mee bezig zijn, het dienblad en de koffie kannetjes op en top worden verzorgd voor je? Was de koffie lekker? Zeker niet maar wellicht wel een van de leukste koffiemomentjes ooit….
Er staan enkele kleine marktkraampjes met een erg klein assortiment en snoepgoed en wat fruit. Bij een van de kraampjes laten we ons verleiden tot het eten van wormen (Mopane worm), een lokale snack? Soort van dikke meelwormen die gekookt worden en naderhand gedroogd. Eerlijk is eerlijk, de wormen smaken niet slecht maar uiteindelijk besluiten we toch ons zakje met aangekochte wormen aan een leuk gezin te geven.
Snoepjes en pennen doen het altijd goed in Afrikaanse landen, zeker als je wat beelden wilt schieten. Het is bijzonder te zien hoe de mensen hier leven en hoe vriendelijk iedereen tegen ons is. Super genieten! We eindigen in een lokale bar, hier is het te doen. Biertje? Wij doen mee en hebben echt gave en leuke gesprekken met de “jeugd van Gweta”. De bar bestaat uit een toonbank en twee koelkasten, een biertje is 750 ml, kleinere zijn er niet. Op de vraag of ze dan twee glazen hebben en ons flesje open kunnen maken is het antwoord, glazen en een opener hebben we niet. Gelukkig kan een van de bargasten ons verder helpen, gaaf toch?
Zoutvlakte
Een bijzondere dag in een klein dorpje waarvan vele zeggen “is niks te doen”, wij denken daar totaal anders over. Zeker een paar uurtjes tijd doorbrengen in dit erg leuke plaatsje! Een warme dag sluiten we heerlijk af met een plons tussen de Baobab trees! Vandaag gaan we slapen op het Zout Veld (Salt Pan). Een trip die georganiseerd wordt vanuit Planet Baobab, natuurlijk kan Never Stop Travelling die voorafgaand opnemen in je reis. Onderweg komen we nog enkele kleine en natuurlijke meertjes (Pans) tegen, hier zien we ook voor het eerst enkele flamingo’s.
Na ruim 1,5 uur hobbelen bereiken we de rand van de Ntwetwe Pan, een van de drie en grootste zoutveld in de Regio Makgadikgadi. De andere twee Nxai Pan en Sua Pan grenzen aan de Ntwetwe Pan. Allereerst hebben we een leuke ontmoeting met de stokstaartjes (de Meerkats, of is het Timo?). Een ranger uit Botswana brengt jarenlang dagelijks door met de groepen stokstaartjes in dit gebied. Hierdoor kent hij de stokstaartjes door en door! Een bijkomstigheid is dat de stokstaartjes continu alert blijven op hun natuurlijk vijanden, oa roofvogels, slangen, jakhalzen e.d. maar ook gewend raken aan de aanwezigheid van mensen. We kunnen de stokstaartjes aardig benaderen en springen zelfs op je rug als je even geduldig blijft liggen. Erg leuke en indrukwekkende beestjes!
Tijd om onze Quadbike op te halen, we mogen met de Quad naar ons Salt Pan Camp, heerlijk! Na een korte uitleg is het gas geven, wat onbeschrijfelijk gave ervaring, racen over een “oneindige” zoutvlakte! Je proeft de zoute lucht in je mond. Te bedenken dat dit ruim 150.000 jaar geleden een zoetwatermeer was met een diepte van 300 meter en ruim 70% van Botswana in beslag nam. De minarelen en algen in het water zorgden uiteindelijk, na het opdrogen, voor een gigantische zoutvlakte.
Na zo’n 17 kilometer zouthappen komen we aan bij ons kamp, 360 graden eindeloos zout om ons heen. Een zonsondergang op deze locatie, ongekend gaaf! Het wordt niet koud maar je merkt wel dat het op deze vlakte meer afkoelt. Voor de Botswanen wordt het koud, voor ons goed te doen. Een BBQ bij het kampvuur in een stilte die we eigenlijk niet meer kennen. Wat een avond. Slapen op een matras, natuurlijk met lakens en een paar dekens maar zonder huis/tent. Open lucht slapen met het vizier op een grandioze sterrenhemel. Rond 21.00 uur gaan de oogjes dan ook graag dicht, wat een dag. Een beleving die we nooit hadden willen missen, volg jij ons?
Om 05.00 uur begint het alweer wat lichter te worden, tijd om op te staan dus! Tegen 05.30 uur zijn we getuigen van een prachtige zonsopkomst. Koffie met muffins en we Quadbiken weer terug.
In deze omgeving wonen boeren families, die een erg afgelegen bestaan lijden met hun vee, wat vaak bestaat uit gieten, koeien, ezels, kippen e.d. We mogen bij een van de boeren een kijkje nemen! Toch net even iets anders dan wat wij gewend zijn. Geen stromend water, geen elektriciteit e.d. gewoon tevreden met wat ze hebben! Aardige en vriendelijke mensen, een genot om zo eens een “kijkje achter de Botswaanse schermen” te nemen.
Op naar Kasane
Wij ontbijten nog bij Planet Baobab en nemen vervolgens afscheid van deze prachtige lodge en vriendelijke mensen. We vervolgen onze weg richting Chobe. Een rit van zo’n 450 km waarin we maar 1 keer af hoeven te slaan, bij Nata. Na ruim 90 km komen we aan bij Nata, een leuk, klein dorpje. Hier zijn een paar kleine supermarkten, tankstations en een ATM. Dus even gebruik van maken voordat we de de A33 opdraaien vanuit de A3. De volgende afslag is over 297 km. Heerlijk! De conditie van de weg is goed te noemen. Houd je hier wel aan de snelheidslimieten want de politie houdt hier vaak controles en kennelijk liegen de boetes er niet om. Gezien de verkeerdrukte (welke??), is het ook zo dat je met de Cruisecontrol op 120 km/h een uur later ook 120 km hebt afgelegd. We passeren eindeloze vlakten waar zo nu en dan wat auto’s, bussen en vrachtwagens opduiken die na een ongeluk zijn blijven liggen. Opruimen hiervan is kennelijk het probleem van niemand!? Dus blijft het liggen…
Chobe National Park
Botswana kent National Parken maar zijn zoals in vele andere Afrikaanse landen niet omringd door een omheining, gewoon open. Mens en dier leven hier dus samen! Hiermee moet je ook in het verkeer rekening houden want Botswana kent een erg hoge populatie aan Olifanten die dus overal opduiken en ook zomaar de weg oversteken, erg bijzonder. Na een paar uur sturen komen we aan in Kasane, hier komen Zimbabwe, Zambia, Namibië en Botswana bij elkaar. We overnachten hier in de Chobe Bakwena Lodge aan de Chobe Rivier. Dit is een paradijs! We slapen hier in een schitterend huis, erg ruim opgezet, airconditioning (welkom want het is deze dagen rond de 40 graden!), binnen- en buitendouche e.d. Daarbij is het hoofdgebouw met prachtig uitzicht over de rivier een genot om te verblijven. Vanuit deze accommodatie gaat het zeker lukken om de “Chobe omgeving” te verkennen!
Deze accommodatie mag zeker bestempeld worden als Never Stop Travelling Approved, kijk snel HIER voor meer informatie.
Ochtend drive door Chobe National Park, wat een prachtige omgeving! Chobe National Park is open, niet omheind dus. Je kunt hier, mits je een 4×4 auto hebt, zelf rondrijden. Erg veel loszand op de wegen wat een self-drive niet echt makkelijk maakt, bezint eer je begint dus. Ook wij zaten deze ochtend, met een ervaren ranger, vast in het Chobe-zand. Gelukkig konden we snel losgetrokken worden want de leeuwen lagen maar zo’n 100 meter bij ons vandaag te loeren op een groep Impala’s. Mooi om te zien hoe de Impala’s elkaar waarschuwen en continu de leeuwen in de gaten houden. Op zo’n open vlakte kan er weinig mis gaan voor een Impala want die zijn immers een stuk sneller dan een leeuw, echter die zijn wel met z’n vijven.
De wilde dieren zoeken hier al snel de rivierzijde van de Chobe Rivier op, dus we rijden continu langs de rivier en met succes! Onderweg doen we natuurlijk nog een koffie, waar de (brutale) apen wel raad mee weten, binnen no-time zijn een groot gedeelte van onze koekjes uit het bakje verdwenen, ze weten precies waar ze moeten zijn. Geen koekjes, tot ergernis van onze ranger, wij kunnen er wel van genieten.
Ook enkele Gier soorten zijn hier terug te vinden, deze aaseters zijn zeer nuttige dieren voor de Afrikaanse natuur. Zij zorgen er immers voor dat er geen stukje vlees/vet blijft hangen aan de beenderen van een dood dier, wat anders kan zorgen voor bacterie vorming e.d. Samen met de Hyena en de Jakhalzen dus erg waardevolle dieren. Niet de meest “knappe” vogels echter wel erg bijzonder om te zien.
Chobe National Park is echt genieten! Het is het derde grootste National Park van Botswana en kent de hoogste populatie aan wilde dieren. Hier leven ruim 100.000 Olifanten, je gaat deze dan ook zeker zien hier. De middag-drive wordt een boottrip over de Chobe Rivier, met aan de andere kant van de rivier zicht op Namibië. Een boottrip levert, vanuit het water, ook prachtige beelden op. We varen tussen de hippo’s en krokodillen door, hoe gaaf is dat? Zwemmen? Hier zeker niet doen!
Hippo’s hebben een zongevoelige huid vandaar dat je die bij zonlicht alleen maar aantreft in het water, dit doen ze om hun huid te beschermen. Heel vroeg in de ochtend of na zonsondergang komen ze het water uit. Deze “lelijke” beesten zijn een van de gevaarlijkste beesten, voor de mens, die in Afrika leven. De zwaargewichten kunnen een snelheid bereiken van zo’n 30 km/h.
Wil je toch een Chobe Rivier plons doen? Bij onze Lodge (Chobe Bakwena Lodge) is er een mogelijkheid tot een “Chobe rivier plons”, weliswaar in een afgeschermde kooi maar je plons wel in deze unieke rivier.
Vanuit onze Lodge ben je, met de auto, in 10 minuten in Kasane. Een dorpje met zo’n 10.000 inwoners. Leuke marktkraampjes maar zeker ook enkele moderne winkeltjes, het is zeker een aanrader hier wat tijd door te brengen. Vriendelijkheid op en top en wil je wat souvenirs aanschaffen, je kunt hier leuk rondkijken zonder opdringerig gedrag. Hapje en/of drankje? Er zijn enkele kleine en leuke restaurantjes waar je goed terecht kunt. Dit soort plaatsjes geeft weer goed aan waarom we zo van Botswana houden!
Nabij onze Lodge is nog een schoolgebouw, we gaan daar op dit moment (vanwege de Corona) geen kijkje nemen, echter de schoolkinderen gaan graag voor ons op de foto. Wil je naar school toe, wel eerst de handjes reinigen, dus lange rijen voor het schoolgebouw. In de klas houden op dit moment alle kinderen hun mondkapjes op. Enkele kleine snoep-aanbieders voor de school hebben goede klandizie. Het leven in Botswana…
Onze laatste game-drive vanuit Chobe Bakwena Lodge gaat wederom richting Chobe National Park! Elke game-drive blijkt idd uniek te zijn. Wederom spotten we we vele gave wilde dieren. Wat te denken van de “Bush-police”, je ziet ze echt overal opduiken. Worden ook wel de kippen van Afrika genoemd, maar hun “helmen” maken het echt wel een soort politieagenten. Ook de bavianen blijven leuke capriolen uithalen voor onze cameralens.
Camp Savuti in Chobe National Park
We nemen afscheid van de vriendelijkheid van Chobe Bakwena Lodge en reizen door verder het Chobe National Park in, op naar Camp Savuti.
We rijden vandaag op de route beschrijving, die we mee hebben gekregen want Google Maps geeft aan dat er geen weg is naar de locatie waar we naar toe moeten. Dat wordt vast een gaaf avontuur. Kasane wordt benut om nog wat kleine inkopen te doen, we zullen immers geen lunchlocaties aantreffen vandaag dus zelf even voorzien. Zorg ook dat je hier nog even wat cash geld pint, ook voor eventuele tips e.d. Je komt namelijk geen ATM’s meer tegen tot aan Maun. Credit Card betalingen lukt in het algemeen overal wel. In een klein dorpje maken we nopg een stop bij een lokale begraafplaats, overal alle graven zijn doeken gespannen!? Bij navraag later, doen ze dit om de doden in de schaduw te leggen in plaats van pal in de zon. De eerste 100 kilometer blijken vanzelf te gaan daarna houdt de verharde weg op, we gaan over naar een zandweg maar dan in de extreemste vorm. De kunst van het 4×4 rijden in de Low Gear stand komt hier om de hoek kijken. Daarbij ook even de nodige lucht uit de banden gelaten, slappe banden geven immers meer grip in dit soort terrein. Na een aantal kilometer moten we een stuk omhoog, dat is dus pittig in het losse zand, de plaat “you made it, well done” bovenaan zegt natuurlijk genoeg.
De weg gaat zo door voor ruim 40 km, sommige stukken redelijk, sommige stukken pittig. Na een kleine 2 uur sturen, niemand gezien, zijn we 40 km verder. Zoals ze het hier noemen, hebben we een aardige Afrikaanse Massage achter de rug. We komen aan bij een Park-Gate waar het registreren toch nogal wat tijd kost, lachen hoe zo’n Botswaanse papierwinkel werkt en te zien hoe drie mensen zich bezig houden met ons. Druk dan? Nee hoor, we zijn de enige die aan de gate staan. Blijkbaar nog een 28 km voordat we bij ons Camp zijn. Niet ver maar in deze omstandigheden toch zeker nog een uur rijden. Na de gate lijkt de weg wat te verbeteren al is deze “pret” maar van korte duur. We moeten stoppen (bergop) voor een tegemoet komende auto. Bam, vast! Gelukkig is het Zuid-Afrikaanse stel bereid om ons los te trekken en zijn we, na het kapot trekken van de kabel, weer redelijk snel door. Part of the adventure…
Eindeloze zandwegen, midden door de Botswaanse wildernis, een fantastisch avontuur. Plotseling duikt er een zichtbaar teken van leven op, ons nieuwe verblijf Camp Savuti, een geweldige campsite die ook een vijftal safaritenten telt, waarin wij als enige gasten verblijven. Prachtige locatie in the middle of nowhere! Eten en drinken wordt hier per vliegtuig ingevlogen op de nabij gelegen air strip, per vrachtwagen hier komen is nauwelijks te doen. Voor de elektriciteit staat hier een paar uur per dag een generator aan, voor de rest is het leven op zonnestroom, dus 12 Volt voor onze tentverlichting. Opladen accu’s e.d. kan alleen als de generator aanstaat. Wifi voor een whatsapp tekstberichtje is aanwezig maar foto’s versturen is er hier niet bij. Social Media stilte! Service en het eten is hier meer dan prima! Ook in Botswana heeft de toeristen sector een flinke deuk opgelopen, we zijn de enige in het tentencamp en op de camping zijn een paar plaatsjes bezet. Snel weer allemaal deze kant op, het is hier fantastisch en de mensen hebben “ons” hier hard nodig.
Het tentencamp kent een open verbinding met het park, als het donker is wordt je dan ook begeleid door een van de medewerkers naar je tent. De dieren zijn hier de baas en wij slechts te gast bij hun. Om 05.30 uur staan we op en doen we een leuke game-drive, samen met een Mexicaanse- en Amerikaanse vrouw, beide woonachtig in Amsterdam. Het valt direct op dat dit gedeelte van Chobe National Park veel open vlakten kent, veel wild zie je hierdoor op grote afstanden al lopen zonder direct te zien wat het is. We spotten wederom een Luipaard en de Lion King, tweetal toppers waardoor we zeker kunnen spreken van een super gave game-drive.
We besluiten de rest van deze dag door te brengen in het tentencamp. Middagje “niks” moet kunnen na vier weken onderweg zijn. Genieten van de Afrikaanse rust. We wisselen wat gegevens uit met de campmanager, zodat we hem op de hoogte kunnen brengen als we op onze nieuwe locatie zijn, dat willen ze hier toch graag weten vanwege de condities van de weg, daarbij rijd je hier continu door het wild-life wat natuurlijk ook zijn beperkingen met zich meebrengt mocht te onderweg problemen krijgen. De gedetailleerde uitleg over de te volgen route stelt ons gerust dat we ook dit stuk gaan volbrengen.
Ons diner deze avond nuttigen we aan het kampvuur onder de sterrenhemel. Interessante gesprekken over het leven in Botswana. De meeste mensen zijn katholiek hier en bedrijven het geloof, ook de jongeren, behoorlijk fanatiek. De administratieve kracht in het kamp, leest elke avond een uur in de bijbel voordat ze gaat slapen. Na een overheerlijk “tentcamp ontbijtje” vervolgen we onze Route op naar Moremi Game Reserve waar we verblijven in Khwai Bushcamp.
Moremi Game Reserve (Khwai)
We rijden, of beter gezegd hobbelen en stuiteren door erg zanderige wegen, sommige stukken goed, sommige zwaar en pittig. Gedegen 4×4 is een must hier! We rijden gemiddeld zo’n 20 km per uur, dat zegt al genoeg over de wegen. De afstand vandaag is 103 km, met enkele stops zijn we 6 uur onderweg. De landschappen wisselen zich af van dicht beboste gebieden tot eindeloze vlakten met een horizon vol met Olifanten en Giraffen. Het is bijna 40 graden dus al het wild zit, ligt of staat onder bomen om zoveel mogelijk van de schaduw te genieten. Schitterend om hier te rijden, al zijn er zeker momenten bij dat je het hobbelen even moe bent. Wat ongekend mooi avontuur.
We passeren de Gate en verlaten hier het Chobe National Park, nog even een papieren registratie, computers kennen ze hier niet, en dan verlaten we dit prachtig stuk Botswana. En ja, als de Olifanten van plan zijn de weg over te steken, dan hebben die voorrang! Wij zijn immers te gast in hun domein.
We komen nu in het gebied van de Okavango Delta, dat kun je hier direct zien, schitterend! We arriveren in Khwai, is een piepklein plaatsje waar de mensen erg basic leven. Ook hier zijn de mensen blij weer eens buitenlanders te zien. We maken enkele leuke stops en ook hier is iedereen vriendelijk. De mensen die hier wonen worden River Bushmen genoemd, een positief signaal is dat de aanwezige Lodges een fee afdragen aan de gemeenschap! Zo komt het geld uit de toeristensector ook bij de lokale bevolking terecht!
Op zoek naar ons verblijf, op sommige stukken denk je echt hier zitten we echt niet goed, zeer slechte zandwegen, maar uiteindelijk duikt (gelukkig) Khwai Bush Camp op. We worden doorgestuurd naar African Bush Camps Khwai Leadwood, 1,5 km door via een leuke houten brug. Dit Camp is van dezelfde organisatie en pas sinds april dit jaar (2021) open. Een upgrade dus en wat voor een. Dit tentencamp is opgezet in de totale wildernis met een schitterend uitzicht over de Delta. Het water stroomt voor de Lodge door en de Olifanten staan pal voor je neus te drinken, een paradijs. Alles is hier inclusief, eten, alle drankjes, game-drives, kanotochten, bush-walks enz. Wellicht de mooiste accommodatie van deze trip. Na het opfrissen houden we deze middag vrij en genieten van de schitterende uitzichten.
Deze accommodatie mag niet maar moet bestempeld worden als Never Stop Travelling Approved, kijk snel HIER voor meer informatie.
05.00 uur wake-up call met verse Jus de Orange, 05.30 uur ontbijt, 06.00 uur op naar het Moremi Game Reserve, dit Game Reserve ligt aan de oostzijde van de Okavango Delta nabij Khwai hier doen we onze ochtend Game-Drive. De Okavango Delta (of Okavangomoeras) in Botswana is de delta van de Okavango. Het is de grootste binnenlandse delta ter wereld. Het gebied werd in juni 2014 tijdens de 38e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed aangeduid als UNESCO Werelderfgoed. Het was de duizendste toevoeging aan de Werelderfgoedlijst.
Het gebied was ooit onderdeel van het Makgadikgadimeer, een oud meer dat 10.000 jaar geleden opdroogde. Vandaag de dag bereikt het water van de Okavango geen zee of oceaan meer. In plaats daarvan loopt het rivierwater uit in het zand van de Kalahari, waardoor 15.000 km² van de woestijn van water voorzien wordt. Elk jaar bereikt 11 kubieke kilometer water de delta, afkomstig uit Angola en stroomt Botswana binnen via Namibië. Een deel van dit water geraakt nog verder naar het zuiden tot het Ngamimeer. Het water dat de delta binnenkomt is ongewoon puur vanwege het gebrek aan landbouw en industrieën langs de Okavango. Het water gaat door de zandgrondlagen van de verschillende delta eilanden, en verdampt uiteindelijk waarbij het enorme hoeveelheden zout achterlaat. Dit proces is zo sterk, dat de vegetatie verdwijnt in het centrum van de eilanden, en dikke zoutkorsten ontstaan. De wateren van de Okavangodelta zijn onderhevig aan seizoensgebonden overstromingen, die halverwege de zomer beginnen in het noorden, en zes maanden later in het zuiden. Het water in de delta verdampt relatief snel door de hoge temperaturen. Eilanden kunnen geheel onder water verdwijnen tijdens de overstroming, en weer opduiken aan het eind van het seizoen.
In de middag gaan we een stuk met een Mokoro over de rivieren van de Delta. Een Mokoro is een kano die in Botswana veel gebruikt wordt in de Okavango Delta en op de Chobe River. Prachtig om vanuit deze kant de Delta te bekijken. Alleen het geluid van het water, voor de rest alleen maar Afrikaanse stilte. We leren veel van onze gids, die op zijn “days-off” ook vist in de rivieren van de Delta, een jongen met veel ervaringen in dit gebied. Een heerlijke tocht die wordt beëindigd met een schitterende zonsondergang en natuurlijk een hapje en drankje aan de oevers. Geweldige ervaring!
We nemen afscheid van het geweldige Khwai Bush Camp maar we blijven nog wel in het Moremi Game Rerserve in de Okavango Delta. Korte rit van zo’n 46 km waar het programma een tijdsduur van 2 uur voor aangeeft, dit beloofd weer een leuke tocht te gaan worden.
Nog wat laatste momentjes in en rondom Khwai en dan draaien we, over een mooie houten “Botswana brug” het Moremi Game Reserve in. Self-Drive op Game-drive. De twee uur in onze routebeschrijving zal zeker haalbaar zijn, voor ons geldt altijd dat het zeker uitloopt. Stopjes, foto’s, genieten e.d. Zo ook vandaag, rijden we rustig en relaxed door het park en genieten van we Afrikaanse wildernis, hier in de Delta afgewisseld met vele uitlopers van de Okavango, water voldoende! Hetgeen ook wil zeggen dat we af en toe wat water moet doorsteken met onze auto. Leuk en ook wel wat spannend want mocht je vast komen te zitten dan kan het lang wachten zijn op iemand die je er uit komt trekken. Uitstappen is midden in een Wild-Life gebied natuurlijk ook geen optie.
Camp Moremi
Na ruim drie uur komen we aan bij Camp Moremi en kunnen we concluderen dat het niet druk is op de wegen, afgelopen drie uur een andere weggebruiker gezien. We worden hartelijk ontvangen door de medewerkers van dit (wederom) prachtige Camp. We overnachten in een soort van Vogelparadijs, ongelooflijk hoeveel vogels er hier aanwezig zijn, genieten dus van de vele vogelgeluiden om ons heen. Het Camp Moremi staat in open verbinding met het Park, alleen voor Olifanten zijn blokkades gemaakt, dus ook hier opletten en in het donker niet alleen naar de tent lopen. Ook hier treffen we weer optimale verzorging aan en worden we door iedereen in de watten gelegd.
Een Never Stop Travelling Approved accomodatie! Kijk snel HIER.
Na het inchecken en een high-tea gaan we meteen op boottocht over de rivieren van de Okavango Delta, die hier beduidend dieper zijn, ongeveer zes meter geeft onze gids aan. Hippo’s, Krokodillen e.d. zitten hier in een paradijs maar ook de Olifanten wagen zich met grote regelmaat in het water om de verse waterplanten te snoeien. Indrukwekkend om zo dicht, met de boot, bij deze immense dieren te mogen drijven. Prachtig! Natuurlijk ontbreekt op deze tocht ook de zonsondergang midden op de Delta niet, onder het genot van een hapje en drankje zien we de zon verdwijnen, geweldig! Na deze super bijzondere Delta-tocht is het alweer tijd voor ons avondmaal onder de sterrenhemel. Onder het genot van de zangkoren van het personeel wordt ons eten geserveerd, echt heel erg gaaf.
De ochtend en middag in Camp Moremi gebruiken we om onze laatste Game-Drives van deze trip te maken. Nog even kijken of we ons geluk nog ergens kunnen behalen. Niet alleen qua wild-life maar zeker ook de prachtige open vlaktes waarin meren en vele dode bomen de horizon sieren, schitterend. Tel daarbij op de Afrikaanse rust, stilte en de wilde dieren en we nemen in stijl afscheid van de Game-drives van Botswana.
De laatste avond worden we apart geroepen voor het diner, waarom? We mogen meelopen naar de tuin waar een tafeltje voor twee gedekt is, omringd door kandelaars, onder de sterrenhemel. Camp Moremi wil dat Never Stop Travelling deze locatie nooit meer vergeet en krijgen deze avond aangeboden. Ongeloof en wellicht de meest bijzondere plaats voor een diner. Dit gaan we inderdaad nooit meer vergeten. Iets te vieren? Huwelijk, jubileums e.d. wij helpen je graag aan een romantische avond in de Bush van Botswana!
Maun
We nemen afscheid van deze Never Stop Travelling Approved accommodatie en gaan terug richting Maun. Onze gids (Eddie) heeft keurig voor ons uitgezocht hoe en waar we terecht kunnen voor onze PCR-test, we moeten immers terug naar Zuid-Afrika om vervolgens door te kunnen naar Amsterdam, een test is dan verplicht (anno oktober 2021). De weg terug naar Maun lijdt ons nog langs Olifanten, Giraffen, Antilopen e.d. Het houdt maar niet op in Botswana. De ruim 140 nemen toch zo’n 3,5 uur in beslag, de weg is voor Botswana begrippen goed te noemen. We naderen de bewoonde wereld weer, farmers e.d. doen zijn intrede weer in de landschappen die we passeren, wel eerst even door de mond en klauwzeer sluis heen. Schoenzolen en de banden van de auto worden ontsmet. Uiteindelijk gaat de zandweg weer over naar een asfaltweg, een genot. 1.255 km (excl. alle Game-Drive kilometers) later weer terug, waar dit Botswana avontuur is begonnen.
Lunchen doen we bij Dusty Donkey in Maun, hier kun je prima terecht voor goede en overheerlijke gerechten. Een aanrader.
We verblijven tijdens onze laatste twee nachten in de Thamalakane River Lodge met schitterend uitzicht over de Thamalakane River. Wederom een paradijsje met schitterende vergezichten. Vanuit hier wordt ook een diversiteit aan activiteiten aangeboden, wij besluiten onze dag hier te besteden in Maun.
Maun is de derde stad van Botswana en is de hoofdplaats van het district North-West. Maun telt zo’n 45.000 inwoners en is een eclectische mengeling van moderne gebouwen en inheemse hutten. Maun is de toerismehoofdstad van Botswana en het administratieve centrum van Ngamiland. Het is ook het hoofdkwartier van talrijke safari- en luchtvaartondernemingen. Maun heeft zich snel ontwikkeld van een landelijke grensstad tot een populair toeristenoord en heeft zich langs de rivier Thamalakane uitgespreid. Er zijn nu winkelcentra, hotels en er worden auto’s verhuurd. Nochtans heeft het zijn landelijke uitstraling gedeeltelijk behouden. De lokale stammenbevolking brengt nog altijd hun vee naar Maun om het te verkopen.
Eerst even onze PCR test resultaten ophalen bij het Private Hospital van Maun, negatief voor beide dus positief.
We slenteren langs leuke kraampjes, souvenirs maar ook kleine eetkraampjes waar de locals hun lunch komen afhalen. Poolbiljart langs de straat, onder de schaduw van een boom, hulp nodig voor je defecte radio/tv, een printshop (fax available now!), het is allemaal aanwezig. Maximaal genieten.
Maun is niet groot, in een halve dag doe en zie je nogal wat! Zeker een aanrader dit plaatsje niet zomaar links te laten liggen. We genieten nog van een schitterende zonsondergang over de Thamalakane River en de Hippo’s die ’s nachts voor ons huisje staan te grazen. Op de terugweg richting Maun Airport maken we nog een leuke stop bij The Old Bridge of Maun, niet zo heel bijzonder maar voor de lokale bevolking een hoogtepunt van hun stad. Rondom de brug zijn volop vissers aanwezig en is het ook een populaire locatie voor trouwfoto’s, laten wij nu net een bruidspaar aantreffen! De vissers klagen wel een beetje dat er teveel krokodillen zitten, die hun vis wegkapen.
Maun, Johannesburg en Amsterdam! Wij verlaten Afrika voor nu, maar Afrika verlaat ons nooit….
Een praktische tip die we graag nog delen is “schoenen voor Afrika”, Palladium schoenen zijn de beste schoenen voor een trip naar Afrika. De harde zool zorgt dat je goed beschermt bent tegen alle doorns en netels die in grote getalen rop de grond verspreid liggen, die eenvoudig door een zool van een standaard slipper schieten. De schoenen zijn licht van gewicht, ook voor je belasting van je reiskoffer prettig en ademen erg goed, zeker met de Afrikaanse warmte erg prettig. Een langere wandeling maken is geen enkel probleem met deze schoenen.
Algemene informatie en nuttige tips over Botswana tref je HIER aan.
Ook weer eens op pad? Never Stop Travelling gaat graag met u op zoek naar de mogelijkheden! Wacht niet te lang want life is short and the world is huge…
Recente reacties