Skip to main content

Kleurrijke mensen, blote voeten, zittend op hun hurken, monniken en vele eettentjes langs de weg…. Yes, we zijn weer in het prachtige Azië, dit keer in het bijzondere Myanmar.

Myanmar, een land en bevolking waar de kleine dingen tellen, dankbaarheid, vriendelijkheid, “elkaar vooruit helpen” vanzelfsprekend zijn. Gelijktijdig leeft hier ook het overgrote deel van de complete bevolking ver beneden de armoede grens. Never Stop Travelling, because life is short and the world is huge…

Ons volledige blog zien/lezen of direct door naar:

Start in Yangon

Mandalay

Bagan

Kalaw

Nyaung Shwe (Inle-Lake)

LoiKaw

Nay Pyi Daw

Terug in Yangon

Alles wat je moet weten over Myanmar

 

Omgeving Yangon:
Met Emirates vanuit het hete Dubai naar Yangon. Van de 47 graden terug naar 27 graden! Dubai was een stop-over van 27 uur, waar we genoten hebben van 27 uur Dubai. We verblijven in Best Western China Town voor onze eerste twee nachten in Yangon. Prima hotel, voor Myanmar begrippen wat kostbaarder. Ligt midden in China Town, zo’n 45 minuten rijden vanuit de luchthaven. Regenseizoen en dat mogen we gelijk ervaren, onze eerste avond valt het water echt met bakken uit de hemel. Gezien het tijdsverschil (+ 2,5 uur met Dubai en + 4,5 uur met Nederland) is het al avondeten tijd als we ingecheckt zijn op onze kamer. We eten bij Lions World, prima restaurant, in China Town.
Yangon is met zo’n 6 miljoen inwoners, de grootste stad van Myanmar (het vroegere Birma) en was tot 7 november 2005 de hoofdstad van dat land. De stad had in 1983 2.458.712 inwoners. In 2005 werd het aantal inwoners op 4.082.000 inwoners geschat en in 2013 lag dit aantal op 5.209.541. De stad ligt aan de Rangoonrivier, vlak bij de kust van de Golf van Martaban. Belangrijke handelsproducten zijn: rijst, teakhout, olie, katoen en metaalertsen. In de stad zijn er rijstmolens, zaagmolens, olieraffinaderijen, en staal, ijzer en kopersmelterijen.

Dagtocht: Circular Train, wandelen door China Town en Shwedagon Pagode

Yangon Circular Railway is het lokale forenzenspoornetwerk dat het metropool regio Yangon bedient. Het 45,9 kilometer lange lus-systeem met 39 stations wordt beheerd door Myanmar Railways en verbindt satellietsteden en voorstedelijke gebieden met de stad. Een rondje met de trein kost zo’n 200 kyat (ongeveer: € 0,16) en mag je zeker niet missen! Helaas was in de periode dat wij er waren een gedeelte van de treinrails onderbroken voor renovatie dus moesten wij het doen met een retourtje naar Insein, hierdoor niet minder bijzonder. De trein is een soort handelsplaats voor verkopers en marktlieden, er wordt van alles aangeboden in de trein. Van fruit, andere etenswaren tot bezemstelen, echt geweldig om te zien en te horen (ook al verstaan we er niets van). Als toerist wordt je snel overgeslagen van de verkoop omdat mensen toch niet met je kunnen communiceren. Daarbij is er buiten de trein van alles te bewonderen aan lokaal leven. Druk dus, want zowel binnen alsook buiten is er van alles te beleven. De trein rijdt niet veel harder dan zo’n 40 km/uur dus de straatbeelden razen niet aan je voorbij, tijd genoeg om alles te bewonderen.

Wandelen in de straten van Yangon, met name in China Town, is een ware beleving. Elke meter is anders en op elk ogenblik doen zich bijzondere momenten voor, voor de lokale bevolking is dit de standaard! Als je van fotograferen houdt hebt je hier echt een kans! Vooral de wat kleinere markten, in China Town tref je er ook enkele aan, zijn erg bijzonder. Ligt dit tijdens lunch en diner ook op ons bordje? Wanneer moet je stoppen met al die bijzondere en gave beelden? In de wetenschap dat wij echt wel gewend zijn aan het bezoeken van bijzondere plaatsen.

Uiteraard bezoeken we de grootste en meest bekende Pagode van Myanmar, Shwedagon Pagode. De Shwedagon Pagode is de grootste tempel van Myanmar. Deze kegelvormige, 98 meter hoge, met 50.000 kilo bladgoud en vele duizenden kostbare edelstenen bedekte pagode bevindt zich op de heuvel Singuttara in een buitenwijk van Yangon. Ze is een van de belangrijkste boeddhistische bedevaartsoorden ter wereld. Volgens de overlevering worden in de pagode acht haren bewaard van de laatste Boeddha, tezamen met relikwieën van drie voorgaande Boeddha’s. Met de bouw van de pagode werd begonnen in de 5e eeuw v. Chr. Sindsdien is het bouwwerk door aardbevingen vaak zwaar beschadigd, maar telkens weer herbouwd – een volgende versie door talrijke goud- en juwelengiften telkens groter en prachtiger dan de voorgaande. Rond de pagode is een paviljoen met tientallen kleinere pagodes, tempels en beelden ontstaan. Ook de kleinere pagodes werden steeds mooier als ze na een aardbeving moesten worden herbouwd. In een van de tempels bevindt zich een 15 ton zware klok. In 1824 wilden de Engelsen deze klok overbrengen naar Engeland, maar zij viel van boord in de rivier. Met bootjes en bamboestokken wisten de Birmanen haar weer uit het water halen. De Pagode is erg mooi belicht in de avonduren, ons advies is dan ook breng een bezoek later in de middag, dan zie je de Pagode met zowel daglicht alsook schemer en volledig donker. En alle gevallen is de beleving totaal anders. Daarbij geeft het bezoek later op de dag nog een heel groot ander voordeel en dat is de temperatuur van de tegels. Je moet namelijk de Pagode betreden op blote voeten, op het heetst van de dag is dat nauwelijks te doen omdat de temperatuur van de tegels echt veel te heet is. Vergeet niet voorgaand een “offer te kopen” zodat je op jouw geboortedag (weet je op welke dag van de week je geboren bent?) een offer kunt brengen. Entree bedraagt zo’n € 6,00 p.p. exclusief gids! Wil je een gids ter plaatse? Never Stop Travelling heeft goede contacten en kan dit eenvoudig en snel voor je organiseren.

Halve dagtocht: Bogyoke markt, Hindoetempel (Sree Kamatchi Amman) en Sule Pagode
Na een goed ontbijt, mensen zijn hier (over the top) behulpzaam, gaan we op zoek naar de Bogyoke Market, zo’n kleine 2 km wandelen vanaf ons hotel. Wandelen is gezien de straatbeelden, de beste en mooiste manier om te verplaatsen! Houd hierbij rekening dat de doorgewinterde fotograaf meer tijd nodig heeft met 2 km wandelen dan met 2 km wandelen elders. De Bogyoke market gaat pas rond 09.00 uur los, we brengen dus eerst een bezoek aan de Sule Pagode, deze bevindt zich zo’n 800 meter verderop, een goede combi dus. Voorafgaand komen we nog een bijzondere Hindoetempel tegen. nabij Sule Pagode bezocht. Sree Kamatchi Amman Temple, waar we in de gelegenheid worden gesteld  om een Hindoe ceremonie bij te wonen. Indrukwekkend! Foto’s zijn geen probleem en entreefee is n.v.t.

Op naar Sule Pagode, erg bijzonder echter een stuk kleiner dan de Shwedagon Pagode, daardoor niet minder indrukwekkend! De opzet is hetzelfde dus we besluiten onze eigen “rondrit” te doen i.p.v. met gids. Deze Pagode is gebouwd voordat de Shwedagon Pagode werd gebouwd. Het begin van deze Pagode stamt van meer dan 2.600 jaar terug. Entreefee bedraagt 4.000 kyat p.p. is ongeveer € 2,40 p.p. tel daarbij op een kleine offer aan Boeddha, want ook als “niet Boeddhist” doe je mee aan dir ritueel.

Bogyoke Market is een van de meest druk bezochte markten van Yangon, erg veel sieraden, kleding, beeldjes (noem het souvenirs) tref je daar aan. Zoek je een lokale vis-, vlees-, en groentemarkt kun je beter elders op zoek gaan. Het oude markt gedeelte (het leukste om te bezoeken) tref je aan de ene kant van de weg aan, aan de andere zijde is het vernieuwde gedeelte van de markt aanwezig. Dit gedeelte is later opgezet en kent een modern karakter.

Omgeving Mandalay:
Om van Yangon naar Mandalay te gaan zijn er verschillende opties. Trein, bus, privé vervoer of vliegtuig. Bussen rijden vooral in de nacht, hoe het slapen er zo’n nacht er uitziet is ons onbekend maar vrees dat we er wel iets over kunnen melden. Mocht je gaan voor de bus, kies dan voor een “toeristenbus”, lokaal vervoer is goedkoper maar is nauwelijks te doen. Busrit duurt zo’n 12 uur! Trein is een optie, echter die gaan hier maximaal 45 km/uur en daarmee een tijdrovende actie. Privé vervoer kan een keuze zijn maar dat is erg kostbaar, tarieven daarvan zijn ons niet bekend. Wij kiezen voor een vlucht, je bent dan in zo’n 65 minuten in Mandalay, kosten die wij voor deze vlucht moesten betalen $ 98,00 p.p. Wij vliegen met Myanmar Airlines, alhoewel het vliegen in Myanmar de afgelopen jaren een stuk veiliger is geworden zijn er alsnog diverse luchtvaartmaatschappijen die niet alle regels strak volgens. Myanmar Airlines is daarin zeker een uitzondering en is een prima maatschappij. Wij vliegen om 16.00 uur deze dag naar Mandalay, bij aankomst aldaar is de tocht naar het centrum van Mandalay nog ruim 1 uur, houd daarmee rekening! Ook hier zijn weer verschillende keuze mogelijkheden. Wij kozen voor een mini-bus (loket tref je aan in de aankomsthal), voor $ 3,00 p.p. brengen die je naar hartje Mandalay, als je goed doorgeeft waar je precies wilt zijn brengen ze je direct naar je bestemming toe. Als het wat drukker is kan dit wel inhouden dat je 4 a 5 stops hebt alvorens je op je bestemming bent. Wij slapen de komende vijf nachten in Hotel Aurora, om de stad en de omgeving van Mandalay goed te kunnen verkennen. Prima hotel, in het centrum van de stad. Goed eten, er wordt zowel ontbijt alsook lunch en diner geserveerd indien gewenst. Hiervoor is een mooi dakterras ingericht. Fietsen (erg leuk in een stad) kun je gratis lenen bij het hotel, wel even voorafgaand reserveren. Bij de receptie spreken ze redelijk Engels en kunnen ze je er prima verder helpen met tours, eet- en drinkgelegenheden en andere vragen en/of onduidelijkheden. We laten hier tevens onze was doen, prima geregeld! We besluiten deze avond te eten op het dakterras van ons hotel, prima eten, leuke bediening en bovendien zit je daar prima, rustig zelfs want 4 hoog gaat de hectiek van de stad een beetje aan je voorbij. Mandalay is een wat jongere en iets modernere stad dan Yangon, daarbij met 1,2 miljoen inwoners ook een stuk kleiner. Alles oogt (gebouwen e.d.) wat moderner, echter als je gaat inzoomen zul je snel merken dat ook hier de tijd lang stilgestaan heeft en dat je echt in Azië bent!

Dagtocht: Amarapura, Ava, Sagaing en U-Bein bridge
Er zijn hier diverse touroperators en individuen die tourtjes aanbieden, dagtrips tot meerdere dagen trips. Vraag altijd goed naar een Engels sprekende gids en/of chauffeur want dat is niet van zelf sprekend. Wij laten ons hotel wat werk doen voor ons en regelen ene prima chauffeur/gids voor ons. Met onze chauffeur gaan we deze dag op pad. Iets wat je zeker niet mag missen is de Mahagandhayon Monastery in Amarapura (net buiten Mandalay), dit is het meest prominente Monniken klooster van het land. Tegen 10.30 uur (zorg dat je er zeker rond 10.00 uur bent) gaan er zo’n 1.500 Monniken eten, wat ze overigens maar een keer per dag doen want na 11.00 uur eten de Monniken niet meer. Vele Chinezen bezoeken met bussen dit ochtendritueel, je kunt in de rij aansluiten langs de straten en zo de Monniken zien passeren. De Monastery is open dus je kunt ook wat rondlopen tussen de gebouwen en zo Monniken hun toch naar de eetzalen zien maken. Erg bijzonder ritueel.

Ava (of Inwa) is een voormalige stad in Myanmar op een eiland in de nabijheid van het huidige Mandalay. Het is de hoofdstad geweest van verschillende rijken. Ava was de tweede hoofdstad van het rijk van de Shan in Myanmar. Na de invallen van de Mongolen in 1287 was het Eerste Birmaanse koninkrijk uiteengevallen in diverse staatjes en in het noorden van het land stichtten de Shan een rijk met als hoofdstad Sagaing. In 1364 werd de hoofdstad naar Ava verplaatst. Later werd Ava de hoofdstad van het Tweede Birmaanse koninkrijk (1539-1752). De eerste hoofdstad was Pegu. In 1635 werd de hoofdstad overgebracht naar Ava. In 1740 kwamen de Mon in opstand en verjoegen de Birmanen in 1752 uit Ava en maakten daarmee een einde aan het Tweede Birmaanse koninkrijk. Maar de Mon werden in 1752 al gauw teruggeslagen door de Birmanen onder een nieuwe leider Alaungpaya, die zich tot koning uitriep en daarmee het Derde Birmaanse koninkrijk (1752-1885) stichtte. Hij verenigde met harde hand de Birmese volken onder één rijk. Gedurende het Derde Birmaanse koninkrijk werd de hoofdstad regelmatig verplaatst: in 1783 van Ava naar Amarapura, in 1813 weer terug naar Ava en in 1841 weer naar Amarapura. Deze verplaatsing was het gevolg van een verwoestende aardbeving in 1838. Om Ava te bezoeken moet je eerst een stukje met een klein bootje mee, vanaf daar kan je Ava trip van start. Er staan daar diverse paarden koetsjes opgesteld waarmee je AVA kunt verkennen. Een leuke en authentieke manier om dit plaatsje te verkennen. Trek minimaal 2,5 uur uit voor je bezoek aan Ava, een fascinerende tocht terug de tijd in! Je ziet diverse oude Pagodes en Kloosters, echt heel bijzonder! Wij bezoeken oa.

  • Daw Gyan Pagoda
  • Bagaya Monastery (oud teakhouten gebouw)
  • Wachttoren van het oude Paleis, oftewel de scheve toren van Ava. Deze mag je overigens niet meer beklimmen uit veiligheidsoverwegingen.
  • Yadana Hsmme Pagoda
  • Mahar Aung Mye Bon San Monastery

Wij hebben geluk dat het deze dag full-moon day is, vele lokale mensen hebben dan een vrije dag en genieten ook van een dagje Ava, dit levert ons leuke plaatjes op. De goed geklede (kunt wel zien dat het een speciale dag is voor hun) mensen overigens ook want ze willen allemaal ook met ons op de foto, wat ze overigens erg voorzichtig en verlegen vragen.

Prima locatie voor lunch, waar je overigens ook prima in de avonduren kunt eten, is: Min Wun Valley Restaurant. Goede kaart, overheerlijke fruitcocktails. We bezoeken Sagaing, alwaar je op Sagaing Hill een tweetal Monastery’s aantreft van waaruit je een schitterend uitzicht hebt over de rivier en in de verte Mandalay. SoneOoPoneNyaShin Pagoda en de Oohmin ThoneSel Pagoda, waarvan je de laatst genoemde zeker niet moet missen. Niet alleen de uitzichten maar ook de vele opgestelde Boeddha’s in de uitgehakte rotswanden. Erg bijzondere plaats. Let wel op, ook hier kunnen de tegels warm zijn aan de blote voeten, zeker bij zonnig en warm weer.

We ronden deze “tour-dag” of bij de beroemde U-Bein bridge. De oudste en langste teakhouten brug van de wereld. De U Bein-brug is een voetgangersbrug, van ruim 1,2 km bij Amarapura in Myanmar. De brug over het Taungthmanmeer werd omstreeks 1870 gebouwd en is genoemd naar de burgemeester die het liet bouwen. Het teakhout was afkomstig van een verlaten paleis in Ava, dat overbodig was geworden na het verhuizen van de hoofdstad van Ava naar Amarapura. De brug, die op zware pijlers rust, kan tijdens de regentijd gedeeltelijk onder water komen te staan. In het dorpje aan de overkant van de brug vindt men enkele tempels, sommige in Nepalese stijl. De brug wordt druk gebruikt door de lokale bevolking waaronder monniken uit het naburige Mahagandayonklooster. ’s Avonds flaneert de plaatselijke bevolking op de brug en wordt er in de wachthuisjes op de brug van alles verkocht. Leuk is om hier de zonsondergang te kijken, wij hebben daarmee niet zo’n geluk vanwege de bewolking.

Vragen over tours in en rondom Mandalay, Never Stop Travelling kan u prima adviseren en ook chauffeur/gids voor u organiseren.

Halve dagtocht: Mingun
De boot naar Mingun vertrekt vanuit Mandalay om 09.00 uur en vaart om 12.30 uur weer terug. Ticketprijs: 3.00o kyat p.p. oftewel € 1,80 p.p. voor een retourtje! Vaartijd is zo’n 60 minuten enkele reis. Mingun ligt zo’n 11 km, vanaf Mandalay, stroomopwaarts aan de Ayeyarwady River. Bij aankomst staan er al diverse tuktuk’s op je te wachten, alles is te voet te doen maar gezien de beschikbare tijd (boot terug is om 12.30 uur) besluiten we om tuktuk te nemen met gids. Daarmee steun je natuurlijk ook de lokale bevolking! Mega bijzonder is het zien van de ruïnes van de Mingun Pahtodagyi Pagode, die voor een groot gedeelte verwoest is tijdens de aardbeving van 1838. Je kunt alleen de ingang van de Pagode betreden, echter een wandeling er om heen met als beeld hoe de Pagode ooit is geweest is werkelijk indrukwekkend.

We horen in de verte kinderen die les krijgen, kennelijk een nonnen en monniken klooster. We vragen onze gids of we een kijkje mogen nemen, doen ze normaliter niet maar wij dringen aan. Dit zijn juist de bijzonderheden die Never Stop Travelling graag onderzoekt. Bij aankomst geregeld dat we zowel in een klaslokaal alsook tijdens het eten naar binnen mogen. Bijzonder en erg interessant dit zo bij te wonen. Hier zijn echt nog kleine kinderen bij die dus als non of monnik door het leven moeten omdat ouders het geld niet hebben om voor ze te zorgen. Het leven in een Monastery (klooster) is dan zo slecht nog niet.

Met onze gidsen naar de Myatheindan pagoda, ook deze Pagode kent weer zijn bijzonderheden maar wordt vooral gekenmerkt door de witte kleur. Na een bezoekje aan de twee oude leeuwenhoofden (die ruim 40 meter hoog waren) begint het einde van onze Mingun-tijd alweer in zicht te komen. De leeuwenhoofden zijn in 1838 met de aardbeving verwoest en niet meer hersteld, alleen de overgebleven resten zijn al indrukwekkend. Onze “gidsen” laten nog even hun “woning” (lees; onderkomen) zien, zo wordt je weer meteen naar de realiteit gebracht. Natuurlijk azen deze jongens door dergelijk acties op een wat hoger fooitje maar geef ze eens ongelijk! Wij steunen en laten hier graag wat centjes achter.

Fietsen door Mandalay:
Ons hotel stelt gratis fietsen beschikbaar voor de gasten, wel even reserveren, en je kunt Mandalay in op de fiets. Aangezien wij veel steden befietsen willen we dat hier ook doen, wel ff een ander verhaal als fiets in Berlijn, Lissabon e.d. Daarentegen zeker ook bijzonderder dan fietsen in de Westerse wereld. We fietsen door pittoreske steegjes waar de tijd echt lang heeft stil gestaan, bezoeken nog enkele Pagodes maar genieten vooral van de straatbeelden. We komen nog een soort van naschoolse opvang tegen, hier kunnen alleen de kinderen komen van de mensen met wat inkomen, anders is dat niet betaalbaar. Natuurlijk vraagt Never Stop Travelling om een kijkje achter de schermen en zijn we wederom van harte welkom! Leuk om te zien hoe alle kinderen reageren als daar uit het niets twee Nederlanders verschijnen! Wat een beleving (fietsen door Mandalay), wat ons betreft zeker eens doen! Wel maximaal opletten, want het verkeer is hier essentieel anders dan zoals wij dat kennen.

We eten de avond bij Shan Ma Ma Restaurant, op aanraden van de dame van onze hotelreceptie. Wij vonden het niet top, dus Never Stop Travelling beveelt deze locatie niet aan. 

Dagtocht: Pyin Oo Lwin
Deze dag is het vroeg uit de veren want we worden om 07.00 uur al opgehaald door onze chauffeur, we gaan vandaag Pyin Oo Lwin bezoeken. Een bergdrop op zo’n 65 km ten oosten van Mandalay op een hoogte van 1.070 meter. Met ongeveer 270.000 inwoners maakt het een redelijk rustig en georganiseerde indruk, iets wat we in Yangon en Mandalay niet zagen. Een mooie route met schitterende uitzichten leidt naar Pyin Oo Lwin toe, genieten dus vanuit de auto. Deze weg is in goede staat, maar is dan ook een belangrijke handelsroute met China. We maken een eerste stop bij Mahar Anthtookanthar Pagoda, een leuke Pagode. Het zijn allemaal enorme en geweldige bouwwerken, het “thema” is overal gelijk echter het “omhulsel” is vaak hetgeen het verschil maakt. Als je al vele Pagodes hebt bezocht voegt deze weinig toe, of het moet de uitleg van onze gids/chauffeur zijn op het bid- en offerritueel. Aan de andere kant van de weg bevindt zich de Be Waterfall, een leuke waterval echter voor ons niet meer dan dat. Als je IJsland kent is deze aangelegde “speeltuin” geen hoogtepunt. Gezien de opstelling is het wel een leuk “evenement” voor als je met kinderen reist. We vragen onze gids om goede koffie, uiteindelijk komen we terecht bij Barista-Khine Coffee Shop en daar hebben ze koffie! Niet echt een standaard iets hier want de lokale bevolking drink nauwelijks koffie.

Maymo Botanical Garden (National Kandawgyi Park) is onze volgende stop, dit is een serieus groot aangelegd gebied. Wij hebben er ruim twee uur rondgewandeld en niet eens alles gezien. Een leuk uitstapje als je van planten, bamboe, bomen, bloemen en vlinders houdt. Daarbij een welkome afwisseling als je uit de drukten van deze steden komt. Vergeet de uitkijktoren niet te beklimmen, erg mooi uitzicht over het park en de aangrenzende woonwijken.

Lunch nuttigen we bij een wel erg lokaal Chinees Restaurant, het eten is goed, echter wij zijn benieuwd naar de keuken en “natuurlijk” mag Never Stop Travelling een kijkje in de keuken nemen. Gelukkig al gegeten…. Daarbij willen we echt zeer zeker vermelden, dat het aangezicht voor ons als Europeanen “anders” is dan wij gewend zijn. Toch is de smaak erg goed, het eten erg vers en lekker.

Na de lunch brengt onze gids/chauffeur ons naar een wel erg bijzonder meertje in de bergen. Dit moet je maar weten te vinden, het lijkt wel een tropisch paradijsje maar is het zeker niet als je de mensen in dit bergachtige gebied ziet wonen. Onze gids is 64 jaar jong maar kan ons bergop toch niet bijhouden en aangezien alles hier maar “5 minutes” duurt, staan wij dus aanvankelijk bij een verkeerd meertje. Onze tip: blijf dus goed bij je gids, gelukkig ging er deze keer weinig mis doordat wij verder op pad gingen, kwamen ook wij uiteindelijk bij het blauwe zwemplaatsje terecht. Heerlijk met dit Myanmar-weer een duikje in het frisse water nemen. Gelukkig stromend (berg)water, daarmee kan niet zoveel mis gaan. Altijd opletten met meren en andere natuurbaden, zwemmen in stilstaand water kan gevaarlijk zijn i.v.m. bacterievorming. De bergen/heuvels die hier zichtbaar zijn, zijn de uitlopers van het Himalaya gebergte.

Een zeer goed restaurant is Mingalarbar. Goed aanbod aan eten, helder en duidelijke menukaart en ze blijven maar gerechtjes op tafel zetten. Wij hebben er overheerlijk en zeer betaalbaar gegeten. Vergeet niet eens een wijntje uit Myanmar te proeven!

Scooterhuur in Mandalay:
Dagje met de scooter op pad, voor 15.000 kyat (ongeveer € 9,00) huur je een scooter voor een volledige dag. “Hebben wij een rijbewijs nodig” lokale wel maar voor jullie is dat niet van toepassing! (Hoezo toeristen heilig verklaard). “Helm op dan”, nou die kun je meenemen en mocht je dan politie tegen komen zet je die gewoon even op, dat is prima! Heerlijk toch! Gezien de verkeersdrukte besluiten wij toch maar met helm te gaan rijden. Kennelijk op de hoofdwegen buiten de stad wel helmplicht. In het begin zeker even wennen met de scooter door zo’n stad “rijden”, laat je lijden door de stroom en het komt van zelf goed. Voorrangswegen, gelijkwaardige kruisingen, die zullen er best zijn echter niemand houdt zich er aan, m.u.v. stoplichten, die worden redelijk goed opgevolgd. Niet te bang maar ook zeker niet de asociaal, een ongeluk zit immers in een klein hoekje, en je komt overal. Als je denkt vooruit en in je achteruitkijk spiegels alles onder controle te kunnen houden dan heb je het mis, want de beelden veranderen elke seconde. Een ware beleving!

Wij maken stops bij Mandalay Hill (boven op de berg ook een Monastery), met schitterende uitzichten over de stad en de achterliggende rivier. Voordat we doorrijden naar Paleik stoppen we nog bij het Golden Palace (Shwenandaw Kyaung) Monastery, waar de de oude teakhouten Monastery bezoeken. Ingericht als een soort museum.

Na de lunch zetten we onze tocht in naar Paleik, een klein uurtje rijden met de scooter. Bijzonder om zo ook te kunnen genieten van de straatbeelden buiten het stadscentrum. In Paleik bezoeken we de Snake Temple waar twee Pythons “slapen” (lees: opgezet zijn), en een nog levende Python aanwezig is, die dagelijks gewassen en “gevoed” wordt door gelovigen. Aan de achterzijde (wandeling van zo’n 300 meter) van de Snake Temple bevinden zich de 200 jaar oude Ruïnes van Paleik. Zeker de moeite waard voor een bezoekje maar worden nauwelijks bezocht door toeristen.

Tanken kan bij een tankstation is een mogelijkheid echter er zijn ook vele lokale aanbieders van die brandstof aanbieden in oude frisdankflessen. Een leuk fenomeen om daar te stoppen i.p.v. aan de pomp. Overigens de “frisdranken brandstof” is wel wat duurder dan bij de pomp, ach ja, de beleving telt ook! Brandstofprijzen liggen overigens rond de € 0,50 per liter.

We eten deze avond voortreffelijk bij Ginki Bar Restaurant, werkelijk top gegeten. Zeer uitgebreide menu en drankkaart, ook diverse Europese gerechten.Om 20.00 uur bezoeken we een voorstelling van de Myanmar Marionettes (bestaat sinds 1990), het theater bevindt zich tegenwoordig tegenover de twee gigantisch grote leeuwen aan de voet van Mandalay Hill. De show is dagelijks en duurt ongeveer een uur. Kunstig hoe de Marionettes worden bediend. Leuk/aardig niet meer dan dat. Let wel op: kaarten reserveren is noodzakelijk, zeker in het hoogseizoen, het theater is erg klein dus zo vol. Kosten: 15.000 kyat (ongeveer: € 9.00) p.p.

Dagtocht: Boottocht van Mandalay naar Bagan
Vanuit Mandalay zijn er verschillende mogelijkheden om Bagan te bereiken, wij kozen voor de optie om dit per boot te doen. Wij hadden deze tocht geregeld in Yangon, is kennelijk een erg gewilde tocht dus tijdig boeken soms een must. Voordelen van reizen in het laagseizoen is dan ook dat je wat meer “risico’s” kunt nemen met boekingen dan in het hoogseizoen. Geldt overigens ook voor slaapgelegenheden, in het hoogseizoen zit het snel vol. River Nmai HKA zou onze ferry van Mandalay naar Bagan uitvoeren, inchecktijd 06.30 uur, bij aankomst bleek onze boot niet te gaan maar gelukkig konden we mee met een boot van Pioneer Cruises. Vertrektijd: 07.00 uur. Gelukkig maar want we hebben ons vizier nu op Bagan gericht. Ontbijt, lunch, koffie en tijd is allemaal inbegrepen in deze “cruise”. Het weer is goed dus we kunnen lekker op het deck genieten van de uitzichten over de Irrawaddy River, die in dit (regen)seizoen erg breed is en diverse gebieden onder water heeft gezet. Totale tocht duurt zo’n 10 uur dus je arriveert ergens tussen 16.00 en 17.00 uur in Bagan, de terugweg duurt een uur langer want dan moet je stroomopwaarts. Tijdens de tocht naar Bagan wordt er een stop van zo’n 45 minuten gemaakt bij het historische Yandabo, een oud en monumentaal dorpje waar de Britten en de Birmeese het vredesakkoord tekende aan het einde van de Birma-Anglo oorlog. Deze stop wordt niet gemaakt als je van Bagan naar Mandalay toe gaat. Hier worden potten gebakken die vervolgens getransporteerd worden over geheel Myanmar. Deze orden gebruikt voor opslag van water, voedsel e.d. Interessant om te zien hoe deze mensen hier leven aan de rand van de rivier, zonder elektriciteit en stromend water. Yandabo kent zo’n 3.000 inwoners.

In Bagan verblijven we drie nachten in Kaday Aung Hotel, ligt aan de rand zuidelijke rand van de archeologische zone en aan de rand van het dorp Myothit. Een meer dan geweldige en relaxte locatie! Een echte aanrader, zeker ook om ff te plonsen na een warme dag in Bagan. Na de bootreis lekker zwemmen bij ons hotel, avondeten inclusief Marionette show in ons hotel. We eten coconutrijst, deze rijstvariant kenden we nog niet, aanrader!

Dagtocht: Bagan per E-bike
Bagan bezoeken doe je niet met een bus of auto maar op een E-bike, klinkt als een fiets met accu maar is een scooter met Accu. Heerlijk zonder geluid door dir prachtige landschap toeren. Een soort van droomwereld. In het regenseizoen (niet toeristisch) rijdt je hier om diverse plaatsen alleen rond, heerlijk! Daarentegen zijn de wereldberoemde ballontochten alleen maar beschikbaar in de wintermaanden. Met de tropische en vochtige temperaturen in het regenseizoen zijn de temperatuurverschillen te gering om een hete luchtballon te doen opstijgen. We starten de dag met een bezoek aan het Bagan House, dit bevindt zich in New-Bagan en is twee minuutjes wandelen bij ons verblijf vandaan. Hier wordt op een ambachtelijke manier, van alleen maar natuurproducten, alles wat je maar kunt bedenken van teakhout en bamboe gemaakt. Leuk is dat er ongeveer 200 bamboe soorten zijn waarvan ze er maar 1 kunnen gebruiken voor deze werkzaamheden, die soort groeit in het noorden van Myanmar. Allemaal handwerk! Een bezoek echt zeer de moeite waard. Koop niet te veel in de aangrenzende shop want veel producten worden elders op markten e.d. goedkoper aangeboden! Daarmee wel opletten dat ze geen (kunststof) namaakproducten proberen te verkopen aan je.

Bagan is de grootste bezienswaardigheid in Myanmar, deze verlaten antieke stad aan de oevers van de Ayeyarwady rivier beslaat 40 km2. Deze World Heritage Stite (Unesco list 1588) is een van de grootste archeologische bezienswaardigheid van Azië. Bagan is een van de grote toeristenbestemmingen in Myanmar, en staat sinds juli 2019 op de Unesco-Werelderfgoedlijst. In het stille en prachtige landschap van Bagan, in het warme hart van Myanmar, liggen ca 2200 tempels van zo’n duizend jaar oud verscholen in de prachtige natuur en boven alle bomen uittorent. Dit is de grootste verzameling boeddhistische tempels, ruïnes en stoepas ter wereld. De stad Pagan (ook wel Bagan genoemd) is een van de vroegere hoofdsteden van Myanmar, en is gesticht in het jaar 849. Het was de hoofdstad van het Pagan-rijk, waar het Theravada-boeddhisme het belangrijkste geloof was. In 1287 werd de stad verlaten door de bewoners, die de stad in angst verlieten omdat de Mongolen eraan kwamen om de stad te veroveren. Misschien mede omdat de stad verlaten was toen de Mongolen eraan kwamen, is er door de Mongolen weinig schade toegebracht aan de stad zelf. Er staan nu nog duizenden tempels, vaak in relatief goede staat. Bij een aardbeving in 1975 liepen veel van de tempels schade op, die niet altijd gerepareerd kon worden. Tegenwoordig is er in Pagan een klein stadje met 20.000 mensen en zijn er veel hotels rondom Pagan gevestigd, waar de toeristen verblijven. Pagan is veel minder bekend dan de tempels van Angkor Wat in Cambodja. De oorzaak hiervoor is het restictieve beleid ten opzichte van toeristen en internationalisatie dat Myanmargedurende lange tijd gevoerd heeft en ook nu nog (in mindere mate) volgt. Voor Theravada boeddhisten is Pagan ook een bedevaartsoord.

We E-biken door een ongelooflijke en indrukwekkende “tempel- en stoepa wereld” naar de markt in Nyaung-U, een aangrenzend dorpje. Leuke, niet al te drukke markt met natuurlijk wederom gave markt taferelen. Het weer laat ons vandaag een paar keer schuilen en regenjacks aan doen maar gelukkig zijn de (hevige) buien van korte duur. Lunch in Royal Jasmine Restaurant aan de Anawrahta Road, ligt direct langs de weg. Diverse (goede) Aziatische, Chinese en ook Europese gerechten. Je zit hier erg leuk en mega vriendelijk personeel, maar waar hebben ze dat niet hier!? Onderweg komen we nog een Monastery tegen, we nemen een kijkje en voetballen mee met de kleine monniken! We eindigen de dag in View Tower (Nan Myint Tower), separate entreefee, $ 5,00 p.p. Als je Bagan in rijdt, als toerist, betaal je 25.000 kyat (ongeveer: $ 15,00) p.p. entree, daarmee kun je alles bezichtigen in Bagan, met uitzondering van deze toren dus. Als het open weer is heb je hier een prachtig uitzicht, wij hadden vandaag minder geluk met het weer, uiteraard genoten wij toch van het adembenemende uitzicht.

We doen ons avondeten op zo’n twee honderd meter van ons restaurant vandaan, Elodie Restaurant genaamd in New Bagan. Diverse echt goede gerechten, denk zeker eens aan de geroosterde eend, echte aanrader!

Dagtocht: Bagan per E-bike
In New Bagan zijn we getuigen van de aanleg van wegen! Handwerk! Het asfalt wordt verwarmd op een houtvuur en vervolgens in vloeibare vorm naar het aan te leggen weggedeelte gedragen, daar wordt het over de stenen uitgegoten. De stenen worden, door een groep vrouwen, handmatig op de weg uitgestrooid. Hoe anders is het leven hier…

Als je Bagan goed wilt bezichtigen heb je minimaal twee dagen nodig. Op onze tweede dag starten we met een bezoek aan de New-Bagan markt. Een wat kleine en overzichtelijke markt, daardoor niet minder interessant. Na dit marktbezoek is het tijd om de droomwereld van Bagan weer te gaan opzoeken. Pogades en stoepas we zagen er al velen, hoe ze hier in Bagan staan opgesteld langs zandwegen en in de prachtige groene vlaktes is uniek. Cultuur, historie, dromen we…

Lunch in Sarabha Restaurant, ligt een paar meter buiten de stadsmuren van Old Bagan aan de kant van de Ananda Tempel.

In Bagan bevinden zich ongeveer 10 Spa/massage salons, Jolanda bezocht Bamboo (Spa Bagan) in New-Bagan. Voor 20.000 kyat, zo’n $ 12,00 wordt je een uur volledig in de watten gelegd. Ik ga een stukje hardlopen, wat niet meevalt met temperaturen rond de 35 graden en een hoge vochtigheid, hardlopen in een sauna! Meer dan prima optie om te eten in New-Bagan is 7 Sisters Restaurant, prijzen paar procent hoger dan “gewend” hier maar dan krijg ook echt top eten. Bestel niet te veel want de porties zijn groot.

Dagtocht: Vertrek vanuit Bagan, Salay, Mount Popa en Kalaw
We hebben een goede deal kunnen sluiten met een chauffeur uit Bagan, die pikt ons omstreeks 07.00 uur op bij ons hotel. Vertrek vanuit Bagan, op naar Salay. Salay staat bekend om de houten Yokesone Monastery uit 1882. Let wel op, deze gaat pas open vanaf 09.30 uur in de ochtend. Aan de andere zijde van de weg bevindt zich de Shin Bin Maha Laba man Temple, hier staat een open Buddha beeld in de tuin. Een gave stop, zeker als je daarbij nog bedenkt dat we door een monnik uitgenodigd worden in zijn huis. Bagan naar Salay is ongeveer een uur rijden met auto.

Op naar Mount Popa, we rijden door vele akkers en heuvelachtige landschappen. Hier wordt nog veel werk verricht door Os en wagen. Tractors zijn hebben hier nog maar nauwelijks hun intrede gemaakt. Terug in de tijd… De bloemenberg Popa is een van de belangrijkste heilige plaatsen van het land. 777 traptreden leiden u naar de top naar deze 737 meter uitgedoofde vulkaan. Het uitzicht vanuit de top is adembenemend. Let hier wel op de vele rondhangende apen, die weten prima waar jij eventueel eten hebt verstopt. Rugzakken zijn een leuk doelwit!

We verblijven twee nachten in het bergdorp Kalaw, hier hebben we gekozen voor Unique B&B. Erg basic, 20 minuutjes wandelen naar het centrum. Gratis fietsen te leen, als de banden niet slap zijn en de versnellingen werken (heb je hier wel nodig), verder prima fietsen. Kamers ruiken een beetje muf, we slapen er prima… Het rustige Kalaw, gelegen op een hoogte van 1320 meter boven de zeespiegel, is het centrum van het bergland, waar Hill Tribes wonen als de Palaung, Pa-O, Taungthu, Shan  en Danu. U brengt een bezoek aan de lokale markt, waar deze bergvolkeren hun landbouw  producten verkopen. Hier komt u ook de andere volken tegen die in Kalaw wonen, zoals Nepalesen, Indiërs, Gurkha`s en Bamar. De markten in de omgeving hebben een cyclus van 5 dagen. Er is dus maar eens in de 5 dagen markt in verschillende elk dorpen. Een van de komende ochtenden brengt u een bezoek aan een van deze marktplaatsen. Op een paar minuten wandelen van onze B&B tref je Orange Food Centre aan, goed restaurant. Kunt hier prima eten.

Halve dagtocht: Pindaya Caves
Pindaya Caves, niet dezelfde richting als Inle Lake. Zo’n 45 minuten rijden vanuit Kalaw. We rijden naar Pindaya daar bezoeken we de beroemde grotten, in het doolhof van deze grotten staan 8.096 (anno 2019) Buddha beelden van over de gehele wereld. Van verschillende materialen, zoals: albast, marmer, teakhout, baksteen en lakwerk. Enkele groepen trachten deze caves op de Unesco werelderfgoedlijst te krijgen, anno 2019 is dat nog niet gelukt. Bij de ingang van deze caves tref je nog een strijder aan die een groet spin aan het doden is. Dit is onderdeel van het verhaal van Pindaya, of is het gewoon een sprookje!? Deze caves zijn erg indrukwekkend en bijzonder, trek hier voor een bezoek zeker 1,5 uur uit. Na een kort bezoek aan het aangrenzende meer, gaan we weer terug naar Kalaw.

Onze chauffeur zet ons af bij Monaco Bar & Restaurant voor lunch en vermeldenswaardig: goede koffie! We verkennen Kalaw te voet, een relatief klein plaatsje waarvan het leuke centrum het best te verkennen is te voet. Loop zeker ook even naar, de op de berg liggende Monastery, hier heb je een prachtig uitzicht over Kalaw. We doen een biertje bij Red House, een leuk restaurantje, ook voor lunch en diner. Kalaw kent ook nog een Cave Pagode, mini uitvoering van de Pindaya caves, wij bezoeken deze cave niet deze reis.

Avond eten doen we bij het nabij gelegen New Simple Life. Je moet dit restaurantje echt zoeken want het ligt enigszins buiten het centrum verstopt in de bergen. De menukaart is klein maar erg goed. Bij goed weer zit je op het buitengedeelte erg leuk. Eigenaresse spreekt goed Engels en heeft connecties met een Italiaanse man waardoor de gerechten, met Italiaanse invloeden, overheerlijk klaargemaakt zijn. Aanrader in Kalaw!

Dagtocht: Kalaw naar Nyaung Shwe, fietsen rond Inle-Lake
We arriveren rond 10.30 uur bij Thousand Island Hotel in Nyaung Shwe, dit bevindt zich aan de noordzijde van het Inle Lake. Inle Lake is het tweede grootste meer van Myanmar met een oppervlakte van 116 km2 en bevindt zich op zo’n 880 meter boven zeeniveau. In het droge seizoen is de gemiddelde waterdiepte 2,1 meter met een diepste punt van zo’n 3,7 meter, in het natte seizoen stijgt dit met zo’n 1,5 meter. De mensen die aan het Inle Lake wonen worden Intha’s genoemd. Hier komen in het hoogseizoen vrij veel toeristen, genoeg kleine bureautjes die trekkingen, fietsenverhuur en andere dagtochten aanbieden. Wij starten onze eerste dag rond 11.00 uur met een fietstocht van zo’n 30 km. Een leuke route die je brengt naar Khaung Diang, daar ga je over met een bootje naar de andere kant van het Inle meer en fiets je verder. Veel fout gaan kan er niet tijdens deze tocht want zoveel fietsroutes zijn hier niet. De tocht is niet gemarkeerd maar een beknopt plattegrondje heeft iedere fietsverhuurder wel, die van ons zelfs 1. Dus maken we een foto van zijn enige/unieke exemplaar. Voor 3.000 kyat (ongeveer € 1,80) huur je een fiets per dag. Met deze tocht krijg je al snel de eerste indrukken binnen van het leven rondom het Inle Meer. Wat een schitterend gebied, omringd door de bergen.

Een stop (aanrader!) voor de lunch is bij het Family Restaunt, aan de rechterzijde net voordat je Khaung Diang in rijdt. Erg leuke mensen, beperkte kaart maar meer dan voldoende voor een overheerlijke lunch. We gaan op zoek naar het Tofu Palace, kennelijk een leuk “paleis”. Blijft uiteindelijk een rondleiding door Khaung Diang te zijn. Een “paleis” hebben we niet gezien. We worden al snel opgevangen (slim!) door medewerkers van het Tofu Palace en meteen wordt onze tafel vol Tofu gezet en begint de uitleg/rondleiding. In dit dorp is bijna iedereen bezig met het maken van Tofu, dit wordt hier gedaan van kikkererwten. Daarbij wordt er veel gewerkt met zaden en rijst, er is zelfs Alcohol winning uit rijst. Als op zeer authentieke wijze, waarin de werkomstandigheden te wensen over laten. Deze rondleiding zou een uur duren, echter wij verlaten het dorp pas na 1,5 uur. Interessant en leuk om te zien zo’n “paleis”.

In de Phaung Daw Side Road tref je Nyaung Shwe Restaurant aan, in ons geval 200 meter lopen, ze serveren daar prima pizza’s uit de houtoven. Een heerlijke afwisseling tussen alle noodles en rijst door. Overigens zijn er in Nyaung Shwe voldoende eetgelegenheden waar je al westerling prima kunt eten. Nabij ons hotel is nog een avondmarkt, we lopen hier nog even over heen. Gezellig/leuk als je met de lokale bevolking nog wat wilt drinken, staan diverse terrasjes, voor de rest zeker geen highlight.

Dagtocht: Alles op- en rond het Inle-Lake
Deze volledige dagtrip brengt je op veel interessante plaatsten in en rondom Inle-Lake, 07.30 uur vertrek en rond 18.00 uur terug, houdt dus rekening met een goed gevulde dag. Per boot het Inle-Lake op een leuke maar ook de enige manier om dit gebied goed te verkennen. Als je vanuit Nyaung Shwe het meer op vaart zie je al snel de eerste vissers opduiken, die op kleine bootjes hun netten uitzetten. Dit doen ze wel op een zeer bijzondere manier, zittend/staand op de punt van de boot en peddelen met 1 been. Over de juiste balans gesproken…..

We varen langs drijvende tuinen en plantages, volledig gevuld met fruit- en groentesoorten, dusdanig verbouwd dat ze meegaan met het niveau van het water. De kleine huisjes, die op palen gebouwd zijn, tussen deze plantages worden gebruikt als woningen. Van- en naar huis geschied dus altijd per boot over het water. Een bijzondere manier van leven! We varen door kleine paaldorpjes waarin Nan Pan Village er qua “schoonheid” wel uitspringt. Erg speciaal om zo tussen die paalwoningen te varen. Natuurlijk zit er ook wel een tintje commercie aan deze trip, we bezoeken een Silver Smith Workshop (Inn Chan Village) en krijgen we te horen en te zien hoe het zilver wordt gewonnen en bewerkt. Dit alles natuurlijk gepaard met een zilvershop. Ze starten hier overal met de “hoofdprijs”, dus afdingen is een must. Je merkt vanzelf wel wanneer je hun ondergrens bereikt hebt. In Ywama Village maken we een stop bij een weverij waar een tweetal Lond-nack women aan het werk zijn. Leuk voor de foto’s maar hun oorspronkelijke leefgebied is het berggebied rond Loikaw, deze dames zijn hier heen gehaald als toeristische trekpleister, daarmee niet minder bijzonder!

In het Inle Lake is ook de Phaung Daw Oo Pagoda geplaatst, op een klein eiland in het meer, een mooi gezicht als je komt aanvaren op zo’n Pagode. De aangrenzende markt is een bezoekje meer dan waard, hier komen mensen van rondom het Inle Lake hun waren kopen en verkopen. Aanrader voor het kopen van souvenirs zilver, beelden, kleding en stoffen van lokale bevolking. Beetje afdingen en mensen zijn je super dankbaar! Schitterende ervaring om de diverse stammen en hun klederdrachten hier te bewonderen. In Nan Pan Village bezoeken we nog een sigarenmakerij, handgemaakte sigaren met verschillende smaken. De dames die hier werken, op de grond, maken sigaren als machines, ongelooflijk. In Nan Pan doen we ook onze lunch op een schitterend restaurant op palen gebouwd in het meer. Erg leuke locatie, daarbij prima lunch wat je hier niet zo direct zou verwachten. Inn Paw Khon Village staat bekend om alle Silk and Lotus handweaving werkplaatsjes, veel dames achter (hand)weefmachines. We krijgen een goed beeld van de handenarbeid die hier elke dag wordt geleverd. Ons inziens maakt het niet zo heel veel uit bij welke weverij je een stop maakt, lijken allemaal wel op elkaar. Natuurlijk heeft elke weverij ook een shop, hier kun je tegen acceptabele prijzen souvenirs van textiel kopen. Je steunt daarmee ook de lokale bevolking. Voor dit land is toerisme welkom, die inkomsten kunnen ze wel gebruiken.

We maken de tocht naar de Shwe Inn Dein Pagoda, dit is zeker een half uur varen, tegen de stroom in. Via deze rivier kun je deze (oude) Pagode alleen in het regenseizoen bereiken. In de andere seizoenen staat hier het water te laag en moet je er via land zien te komen. De deels verouderde Pagode is wel de moeite waard voor een bezoekje. Laat je bij aankomst niet verleiden door de jongens die je per scooter/motor die kant op willen brengen want met een kleine 15 minuutjes wandelen ben je binnen, daarbij loop je via leuke en interessante marktkraampjes van locals naar boven.

Via de oude houten Nga Hpe Ryaung Monastery komt er een einde aan deze bijzondere en schitterende Inle Lake dag, we crossen nog eenmaal dwars over het meer, tussen de vissers en hengelaars van waterplanten door om weer terug bij ons hotel te komen. Een geweldige dagtocht! We eten bij Ginki Restaurant, hier hebben we ook in Mandalay gegeten en was toen goed bevallen, zo ook deze avond. Hebben ook nog twee vestigingen in Yangon.

Rustdag Nyaung Shwee:
Deze dag bouwen we een “rustdag” in, we besluiten een dag extra door te brengen in Nyaung Shwe. Dagje “relaxen”, even wat sporten, massage, wandelen in dit leuke plaatsje. Reizen kost energie, zeker als je ter plaatse alles zelf organiseert. Enige vorm van rustmomenten inbouwen in een dergelijke reis is noodzakelijk. Daarbij begint in Myanmar, maar dat geldt voor heel Azië, het leven al in de vroege ochtenden. Daarbij  worden dan (gelukkig) de avonden ook niet te laat. Via een kleine touroperator regelen we ons vervoer naar en verblijf in Loikaw. We doen een overheerlijke full-body massage van 90 minuten bij Lavender Spa & Beauty Center. In de wat grotere plaatsen tref je overal spa/massage aan, diverse aanbieders zitten te wachten op je komst want druk is het, in dit seizoen, nergens. Voor ergens tussen de € 10,00 en  € 15,00 wordt je heerlijk in de watten gelegd. Aanrader! In de middag bezoeken we Red Mountain Winery, gezien de tijd kiezen we voor een tuk tuk ipv fietsen/wandelen. Wij hadden daar een rondleiding verwacht met wijnproeverij, bleek uiteindelijk alleen wijnproeverij te zijn. Voor € 3,00 p.p. vier verschillende wijnen proeven. Wij waren niet onder de indruk van deze wijnen.

In restaurants gaan wijnen bijna overal altijd per fles, de wijn van deze winery is bijna overal verkrijgbaar. Slechts zelden kun je ergens wijn per glas bestellen. Te voet terug en diner gehad bij Restaurant Golden Kite, enthousiaste eigenaar. Heerlijk eten. Zowel binnen alsook buiten goede en leuke zitmogelijkheden. Wat ons betreft aanrader. Denk zeker eens aan de vis van de grill! Als je de wc bezoekt moet je eerst door de keuken lopen, bijzonder.

Nyaung Shwe naar Loikaw:
08.00 uur verlaten wij Nyaung Shwe, op naar LoiKaw. We rijden met prive-chauffeur en taxi deze prachtige route van zo’n 125 km. Het voordeel van een prive-chauffeur is toch echt wel dat je overal kunt stoppen waar je wilt. Reizen per bus of trein biedt deze mogelijkheid zeker niet. Het lokale leven in deze berggebieden is erg bijzonder, daarbij is er veel land- en akkerbouw te zien. Het planten van de nieuwe rijstplanten is ook weer in volle gang, dit geeft leuke beeld. We maken een stop bij een gezien die van de door hun verbouwde tabaksbladeren, de bladeren droegen en klaar maken voor verdere bewerking tot sigaren. Dit gebeurt in de “woonkamer”, eigenlijk een vertrek met de keuken en de slaapkamer (matjes op de grond). Erg bijzonder, gelijktijdig ook ongelooflijk om te zien hoe deze mensen daadwerkelijk leven. We komen een soort van “SRV-man” tegen, deze man heeft spulletjes op de markt gekocht en verkoopt deze, hangend aan zijn tuk-tuk, in de bergdorpjes. Bij zo’n stop loopt het gehele dorp uit wat uiteraard prachtige plaatjes oplevert. Slimme “ondernemer” deze man! Zoiets wil je toch echt eens beleven!? Richting Loikaw worden we nog geattendeerd, door een voorbij rijdende man op een brommer, dat er een twee long-neck women wonen. We mogen een kijkje in hun woningen nemen, dit is echt heel bijzonder! Voordat we in Loikaw aankomen alweer een heel avontuur meegemaakt, een privé-chauffeur is een iets duurdere optie, je krijgt er zeker iets bijzonders voor terug!

Kayak Land Hotel, mooi gelegen aan de rivier. Aanrader! Is pas zes maanden open (begin 2019), gloed nieuw hotel. We verblijven hier twee nachten. We besteden de rest van de dag om Loikaw (hoofdstad van de Kayah staat) wat te onderzoeken. Monastery (Taung Kwei Pagoda & Monastery) bezocht, we lopen gewoon het terrein op en worden door de monnikken (264 van jong naar oud) hartelijk ontvangen, niemand spreekt Engels maar met handen en voeten komen we een heel eind. We krijgen het voor elkaar om in hun slaapverblijven te bekijken. Indrukwekkend misschien zelfs wel schrijnend? Is het goed dat deze kinderen hier zijn, of juist niet? Het leven als monnik levert in ieder geval eten, wassen en redelijk slapen op!

Via het Naung Tar Lake (leuk plaatsje waar we zowaar een biertje doen aan het meer) lopen we weer terug Loikaw in. Let wel op: rond het meer zijn veel muggen dus lange kleding en/of goed insmeren met deet. We eten bij Amazing bar, etage drie, met uitzicht over het mooie Loikaw. Erg goed restaurant waar ze zelfs lekkere frietjes serveren, goede afwisseling tussen alle rijst en noodles in!

We lopen terug naar ons hotel, onderweg treffen we langs de Ba Lu Craung River, nog een viertal jongeren (21 en 23 jaar jong). Spreken geen woord Engels maar zitten met gitaar muziek te maken in het gras. We worden uitgenodigd om hun “party” bij te wonen, dus het gras in. We krijgen direct zonnepitten, tomaatjes en cola aangeboden maar dat slaan we uit “veiligheidsoverwegingen” af. Met handen en voeten en een applausje kunnen we communiceren. Leuk muziekje, gezelligheid in de straten van Loikaw. Leuke ervaringen, ook die neem je mee naar huis op dergelijke reizen!

Dagtocht: Bezoek bergdorpjes / Kayan en Palaung people
Doel van deze dag was voor ons om het leefgebied van de long neck women (Kayan people genaamd) te bezoeken. De enige plaats waar deze vrouwen nog op authentieke manier wonen en leven is in een paar bergdorpjes nabij Loikaw. Er zijn nog zo’n 35 van deze vrouwen over, deze traditie wordt niet meer overgenomen door de vrouwen van deze tijd. Nog maximaal 10 jaar en dan is deze traditie uitgestorven en zal niet meer terug komen. Een goede reden om Never Stop Travelling eens in te schakelen om een dergelijk bezoek te maken! In het westen van Thailand zijn ook long neck women te bewonderen, echter ook deze stammen oorspronkelijk uit dit gebied van Myanmar. Ook in Thailand is er voor deze traditie geen opvolging. Een autorit van zo’n uur en een stuk wandelen en we gaan op bezoek bij een gezin van een long neck women. De “keuken” is tevens woonkamer en slaapkamer, hier zit iedereen gezellig rond het keukenvuur te babbelen en eten klaar te maken. Het spek hangt boven het kookpotje en wordt zo gerookt, dat laten ze zo’n twee jaar (!!) hangen. De vrouw die ons ontvangt is 67 jaar en echt een geweldig leuke vrouw! Ze weet niet waar Nederland ligt maar vraagt er wel om. Leuk te weten is dat we in dit gebied een extra gids nodig hebben want de bevolking in dit gebied spreekt een taal die de mensen uit Myanmar ook niet beheersen. We communiceren dus via onze gids, naar de gids uit dit gebied, naar de long neck dame en vise versa. Dit is toch echt een gave beleving.

In de berggebieden rondom Liokaw is het prachtig, genieten van schitterende uitzichten en pittoreske kleine plaatsjes waar de tijd echt heel lang stil heeft gestaan. Elektriciteit is hier pas een jaar geleden aangelegd! We bezoeken nog een klein schoolgebouwtje, wat zijn we in Nederland toch verwend met het onderwijs. Een geweldig gebied en bijzondere ervaring! We lunchen bij het Marco Polo restaurant, schitterend gelegen aan een meer met uitzicht over de berggebieden die het meer omringen. Mooie beelden maar ook een erg goed restaurant.

We gaan de Palaung people bezoeken, nog een tiental dames die volgens deze traditie leven, in een verstopt dorpje. We krijgen een korte demonstratie van hun handwerkzaamheden en hoe de kleding, die ze dragen, is gemaakt. De katoenen draden worden geïmpregneerd met een laksoort (natuurlijk) en wordt dag en nacht gedragen om de knieën. De ketting en hoofddoek vormt een belangrijk onderdeel van deze kledingstijl. Ook hier geldt (helaas) een uitstervende traditie! Via “het sprookje” van de zeven meren van Loikaw, rijden we terug naar de Taung Kwe Pagoda. Schitterend gelegen op de rotspieken boven Loikaw. Wij laten onze gids onze spullen naar ons hotel brengen, wij lopen na dit bezoek terug naar ons hotel. Vanuit deze Pagode heb je mooie uitzichten over Loikaw. Opletten want die tegels kunnen glad zijn, zeker als deze nat zijn!

Avond eten doen we bij Loikaw City Restaurant, net iets buiten het centrum gelegen maar te voet goed te bereiken. Diversiteit een goede maaltijden, Engels spreekt hier niemand dus het is aanwijzen in plaats van spreken. Qua eten zeker een aanrader tijdens een verblijf in Loikaw.

Nay Pyi Daw
04.30 uur wekker, 06.00 uur vertrek bij ons hotel. Prachtige en vrij pittige bergroute van Loikaw naar Nay Pyi Daw in een busje met locals. Zo gaat dat dus, vervoer van de lokale bevolking! Ons werd, bij boeken, medegedeeld dat deze rit zo’n 3 a 4 uur zou duren, uiteindelijk ruim 7 uur onderweg geweest. We stoppen met enige regelmaat voor hapje, drankje en WC. Gelukkig maar want langs ons, is halverwege de rit, een doodzieke vrouw ingestapt. Van achteren zit iemand de gehele rit te hoesten en niezen. Vandaar dat Never Stop Travelling goede reisvaccinaties adviseert, je weet immers niet/nooit wat die mensen daadwerkelijk mankeren. Wellicht weten ze dat zelf ook niet. In zo’n lokaal vervoer zijn ziektes natuurlijk snel over te dragen aan medepassagier. Uiteindelijk komen we na schitterende landschappen en vergezichten te hebben mogen bewonderen aan in Nay Pyi Daw. Sinds november 2005 de hoofdstad van Myanmar. Hier had men beoogd het nieuwe Myanmar te gaan stichten! Hier zijn hotels/resorts in prachtige omgevingen en gigantische omvang gebouwd, komt bijna niemand op af. Voor een paar tientjes slaap je hier op droomlocaties, met zwembaden, fitness, spa, massage alles er op en aan.

Dagtocht: Met de scooter door Nay Pyi Daw
Op onderzoek in deze spookstad hoofdstad sinds november 2005 en gebouwd in 2002! De reden van de verhuizing van de hoofdstad waren de visioenen van de legerchef die dacht dat Myanmar aangevallen zou worden vanuit het noorden en zuiden. Daarom zou het strategischer zijn om de hoofdstad in het midden van het land te hebben. Naast de verhuizing van de ministeries is het nooit gelukt om de lokale bevolking mee te verhuizen. Dit zorgt ervoor dat Naypyidaw nu een stad is met een infrastructuur van een hoofdstad, maar dan zonder de inwoners. Alles is ruim opgezet met brede wegen, terwijl er alleen wat ministeries en hotels te vinden zijn. Voor die hotels is een aparte hotel-zone ingericht, dus de hotels (lees complete resorts) bevinden zich allemaal in hetzelfde gebied.

In dit land is iedereen vriendelijk maar een commerciële drive zit er werkelijk bij niemand in. Wij willen een scooter huren voor een dag, lijkt wel alsof ze vuur zien branden “nee, dat bestaat hier niet” in heel gebrekkig Engels. Dus zelf op onderzoek, blijkt dat ze bij het Golden Lake Hotel (6 km verderop), scooters verhuren. Gereld dus door Never Stop Travelling. Na heel veel gebel en gemail is het ons zelfs gelukt om vliegtickets te regelen voor vlucht naar Yangon. “Vliegtickets??”, net alsof ze er nog nooit van gehoord hebben! Gelukkig krijgt Never Stop Travelling (bijna) alles voor elkaar op reisgebied. De beste manier om deze stad te verkennen is per scooter, de afstanden zijn behoorlijk, dus fietsen is echt geen optie. Fietsen zie je hier dan ook nauwelijks. Taxi is een optie maar vele malen duurder dan scooterhuur. Het scooterrijden is heerlijk op de brede wegen zonder verkeer. We treffen is deze “verlaten stad” zelfs een tweetal behoorlijke winkelcentra aan, alles er op en aan, maar publiek loopt er geen rond. Wie financiert dit allemaal? De overheid? We rijden over een 20-baanse weg zonder verkeer. Het lijkt of de weg is gemaakt om parades te houden voor legervoertuigen, aangezien er aan de zijkant een verhoging is gebouwd met draken-standbeelden. Het parlementsgebouw zo groot als een dorp, alleen te zien uit de verte en helemaal afgesloten met hekken. In deze omgeving bevinden zich allerlei ministeries, bewaakt, en je komt nergens binnen. We bezoeken de Uppatasantie Pagoda, een kopie van de Schwedagonpagoda uit Yangon. In eerste instantie denk je alweer een Pagode maar geloof ons, deze moet je bezoeken. De uitzichten over de lege stad zijn super. Bij de Pagode tref je nauwelijks bezoekers aan, je kunt dus midden op de weg je foto’s maken, geweldige ervaring. Aangezien de stad volledig uitgestorven is, stoppen we op elk plaatsje waar het er op lijkt dat er iets te doen is. Veel wijken met leegstand, prachtige en grote hotels die verlaten en leeg zijn, winkelcentra die geheel- of gedeeltelijk leeg staan enz. Interessant gegeven is dat er alsnog zo’n 1,3 miljoen mensen wonen in een gebied van ruim 7.000 km2, echt bizar! Je weet niet wat je hier ziet en wij begrijpen goed dat het grootste gedeelte van de bevolking in Myanmar de ideeën die er ooit waren met Nay Pyi Daw, niet ondersteunen!

Zo’n 15 km rijden, buiten de stad, tref je Thatta Thattaha Maha Bawdi Pagoda aan, een van de mooiste gebieden van deze stad. Deze tempel is een replica van de Mahabodhi Tempel in Bodh Gaya in India. Deze replica is gemaakt voor aanbidders die zelf de tocht naar India niet kunnen maken cq betalen.

We lunchen deze middag in het gebouw van Sinma Living Mall bij Angels Sports- en bar restaurant, een winkelcentrum wat voor het grootste gedeelte leeg staat en zo te zien al even leeg staat. Wij verwachten niet dat hier nog extra vulling gaat komen. Rare en vreemde situatie. Kom je zo’n restaurant binnen, staan daar een stuk of acht jongens en meiden klaar voor de bediening en er is niemand! We gaan rijden eerst langs een fonteinen park, waar ze ons bij de ingang vergeten waren te vertellen dat de fonteinen overdag uit staan. Kort bezoekje op dit park dus. Wat overigens goed bijgehouden is/wordt aangaande de groenvoorzieningen maar voor de rest toch een wat achterstallige indruk maakt. Het park wordt vooral benut als uitje voor de lokale bevolking, die met ons bezoek tevens hun kans grijpen om met buitenlanders op de foto te gaan. Voor 700 kyat (+/- € 0,40) ben je binnen, dus daarvoor hoeft je het niet te laten.

In de hotel zone is Cafe Flight gevestigd, een vliegtuig waarin een koffieshop gevestigd is. Leuk gemaakt en bedacht! Tijdens ons bezoek waren we de enige, wellicht dat het toch wel eens drukker is. Je kunt hier ook lunchen en avondeten. Qua eten raden wij aan om dit zoveel mogelijk in je hotel te organiseren, restaurants zijn in beperkte maten aanwezig en veelal behoorlijk ver verwijderd van de hotel zone. Bij Royal Naypyitaw Hotel (ons verblijf) kun je prima eten, goede kaart. Vergeet hier zeker de westerse gerechten niet want die worden op overheerlijke wijze geserveerd.

Er zijn nog enkele parken en musea meer en zelfs een volledige dierentuin, wij hebben hiervan verder niets bezocht. Straten, plantenperkjes, rotondes ed worden allemaal goed bijgehouden, honderden mensen zijn bezig met knippen, snoeien, planten, maaien enz. Wie betaald dit allemaal en voor wie wordt dit allemaal gedaan? Nay Pyi Daw een leuke beleving! In onze optiek is 1 volledige dag in deze stad meer dan voldoende!

Terug naar Yangon:
Vroeg uit bed, 04.30 uur de wekker. 08.20 uur is onze vlucht naar Yangon. Onze laatste stop. We verblijven de komende drie nachten in Yangon @ Heritage Hotel.. Goed hotel, in downtown Yangon, net buiten China Town en twee honderd meter van de Sule Pagode, zodat we een andere gedeelte van Yangon kunnen bekijken dan gedurende onze eerste dagen in deze bijzondere stad. Een erg leuk en authentiek hotel, aanrader! We lunchen in het Strand Hotel  een echte aanrader! Ook qua overnachtingsplaats zeer goed, je betaald dan wel meteen de hoofdprijs. Dit zelfde geldt ook voor de maaltijden maar eerlijk is eerlijk, dit was onze lekkerste lunch in drie weken! We onderhandelen, valt niet mee hier, een bootovertochtje naar Seikgyi Village, dit “eiland” aan de andere kant van de Yangon Rivier aan het Twante Kanaal is een erg bijzonder gebied. Je mag hier alleen fietsen of per scooter rond, wij doen scooter omdat het super heet is en we maar twee uur op het eiland willen/kunnen blijven. Erg bijzonder hoe de lokale bevolking hier nog leeft, veel armoede. Het eiland is goed op de fiets te verkennen, trek daarvoor wel minimaal een halve dag uit. Per scooter is 2 a 3 uur voldoende. Erg leuk om in een van de kleine plaatsjes wat te drinken, wij doen onze dagelijkse “cola vitamine”. We varen met de boot weer terug naar de andere kant van de Yangon rivier. Een leuke invulling voor een halve dag.

We eten bij Link Age deze avond, een restaurant wat je echt moet weten te vinden. Gevestigd op de eerste etage van een appartementen gebouw aan Seikkantha Street. Je ziet aan de buitenzijde ook geen goede en duidelijke markeringen staan. Er staat een Link Age markeringen maar dat heeft meer weg van een touroperator dan van een restaurant. Het donker gat inlopen naar etage 1. Link Age is opgezet voor straatjongeren, deze krijgen opleidingen en onderdak aangeboden en zorgen hier voor het restaurant, dus los van het overheerlijke eten, steun je hiermee ook een zeer goed doel. Een echte aanrader of moeten we zeggen must. We lopen door een bekende oude boekenwinkel-straat, hier is ook “the old book market”. Do’s en don’t in Myanmar: bij Never Stop Travelling te leen.

Dagtocht: Yangon te voet
Wandelen in een stad als Yangon is geweldig, je komt in het oude stadscentrum en China Town ook sneller te voet vooruit dan met een taxi. Als je wandelt kun je ook van elk moment optimaal genieten. We lopen eerst even langs Uncharted Horizons om onze Mountainbike tocht voor morgen vast te leggen. Daarna door naar het National Museum. In basis zijn wij niet zo’n museum bezoekers, echter het National Museum van Myanmar is erg bijzonder. Wellicht nog beter dit na de trip te doen dan voorafgaand, je kunt dan namelijk alles veel beter een plaatsje geven. We lunchen, om de hoek, bij Padonmar Restaurant, hier serveren ze overheerlijke Myanmar maaltijden.

Dit restaurant bevindt zich midden in de wijk waar ook vele ambassades zijn gevestigd en wordt dan ook regelmatig “zakelijk” ingezet aan de foto’s in de entreehal te zien. Floortje Dessing was hier 26 mei 2018 ook, toen ze voor haar programma, de ambassadeur van Nederland in Myanmar bezocht. We wandelen verder door de schitterende straatbeelden van Yangon. Wat een stad! Via de oevers van de Yangon Rivier, wat een bedrijvigheid hier, komen we uiteindelijk weer terug bij ons hotel. Yangon te voet is schitterend!

Een paar meter van ons hotel vandaan bevindt zicht de Sakura Tower, op etage 20 is daarin de Sky Bistro gevestigd, een prima gelegenheid voor een lunch en/of diner. Schitterend uitzicht over de stad al is dat met daglicht vast beter dan in de avonduren. Qua eten zeker een aanrader, hier ga je wel de tarieven van de westerse wereld weer benaderen.

Dagtocht: Twantay Explorer (70 km mountainbiken vanuit Yangon)
Op tijd op pad want we worden rond 07.15 uur verwacht bij Uncharted Horizons van waaruit onze Mountainbike tocht gaat starten. Deze organisatie biedt verschillende mountainbike tochten aan, wij gaan voor de Dala-Twantay dagtocht van 70 km. Tijdens deze dagtocht ga je vanuit Yangon eerst met de veerdienst over naar Dala. In Dala heb je de mogelijkheid om een stop te maken bij Chu Chu, hier maken van plastic afval diverse leuke souvenirs en gebruiksartikelen. Een stop is hier echt een aanrader, en voor acceptabele prijsjes koop je hier erg leuke spulletjes. Hier werken zo’n 25 mensen, erg goed initiatief! Never Stop Travelling steunt dit soort initiatieven graag, dus we kopen een handtas van oude fietsbanden en beurs, make-up tasje van oud-plastic. We fietsen door kleine dorpjes, noem het gehuchtjes, waar het leven voornamelijk uit landbouw bestaat en de tijd stil heeft gestaan. Water wordt hier gehaald in meren en kleine riviertjes, elektriciteit in huis is hier niet vanzelfsprekend. We rijden over zandwegen en paadjes (tijdens onze tocht modderpaden vanwege de regenval, die overigens wel verkoeling biedt) door bamboebossen. Bijzondere gebieden die je zelf niet gaat ontdekken. Onze, goed Engels sprekende gids, levert ons veel op. We bezoeken de Snake Pagoda in Twantay, hier zitten vele echte slangen in de Pagode, bijzonder! Natuurlijk doen we ook  mee aan de traditie om wat kleine visjes te kopen en deze weer vrij te laten in het meer, brengt geluk! We drinken koffie, eten lokale snacks op plaatsjes waar we zelf nooit zouden stoppen. Natuurlijk altijd goed navraag doen of het betrouwbaar is om te eten en drinken! Je hebt dan echt een goede gids nodig want voor de bevolking in dit soort gebieden zijn hello, yes, no en thank you al zeer vreemde woorden. Uiteindelijk fietsen we via Seikyi weer naar het Twante kanaal toe, door nemen we de boor weer terug naar Yangon. Na ruim 77 km zijn we weer terug in Yangon. Goed bezweet, onder het zand en nat van de regen kijken we weer terug op een grandioze dag!

We eten deze avond in de Ragoon Tea House, overal aangeraden en terecht. Een erg goede en leuke plaats voor lunch en diner. Aanrader!

Dagtocht: Thanlyin (gids en chauffeur)

Omstreeks 08.45 uur worden we opgehaald bij ons hotel. Via brug over Bago Rivier gaan we naar de andere kant van de Bago Rivier. Vanaf hier is veel handelsverkeer mogelijk omdat grotere schepen niet tat aan Yangon kunnen varen. Ook diverse Cruise-rederijen doen Mayanmar aan vanuit Thanlyin. Interesse in een Cruise reis met oa Myanmar in het programma? Vraag Never Stop Travelling naar de mogelijkheden. Veel mensen verhuizen naar Thanlyin omdat het daar een stuk goedkoper wonen is dan in het centrum van Yangon. Daarmee komt deze brug onder druk te staan, men werkt momenteel aan een nieuwe brug die parallel gelegd gaat worden aan de bestaande brug. Momenteel is het van twee kanten aansluiten om de Bago Rivier over te steken. De eerste stop zijn de ruïnes van een Portugese kerk uit de zestiende eeuw, in eerste instantie gebouwd voor privégebruik. We bezoeken Thanlyin Pagoda mooi gelegen op een berg boven de stad, vanaf hier heb je een schitterend uitzicht over de Yangon Rivier en de achterliggende stad (Yangon). Ook de Pagode is geweldig, echter niet bijzonderder dan vele die we al bezochten tijdens onze reis. Wat zeker een interessante stop is, is de Yele Kyauktan Pagoda, deze bevindt zich op een eiland midden in de rivier. Vanaf hier ben je in een kleine 4 km bij de zee. Vergeet hier niet wat vissenvoer te kopen, de legende van de vissen wordt ter plaatse goed uitgelegd. De St. Francis Xavier Catholic Church moeten we qua bezoek helaas overslaan, deze is gesloten vanwege renovatie. Op zich voor vandaag niet zo’n ramp want het weer is inmiddels (kortstondig overgeslagen op stevige regenval (yep, regenseizoen)). Een bezoekje aan de Hindoe Tempel (Pilikan Muneeswarar Temple) is zeker een aanrader. Deze Temple verstopt in de weilanden wordt nauwelijks door toeristen bezocht. Als je een offer uitbrengt wordt je gezegend en kan/mag je meedoen aan een Hindoe ritueel. Als er een Hindoefeest is komt de gehele regio naar deze Hindoe Tempel.

We eten bij Retro Bar, gevestigd in Hotel 63, een goede en bijzondere kaart met lekker snacks. Vergeet de visbitterballetjes niet, als voorgerecht een echte aanrader. Je eet hier onder het genot van een lekker soul muziekje.

Over Myanmar:
Hoofdstad van Myanmar is, sinds november 2005, Naypyidaw. De oude hoofdstad Rangoon (Yangon), de grootste stad van het land, wordt door onder meer België en de Verenigde Staten nog steeds als hoofdstad beschouwd. Nederland erkent de nieuwe hoofdstad. Met een oppervlakte van 676.578 km2 is Myanmar z0’n 16 keer groter dan Nederland. Begin 2019 was het inwonersaantal 54.271.488. Myanmar is een land in Zuidoost-Azië. Myanmar grenst in het noordwesten aan Bangladesh en het noordoosten van India, in het noorden aan China, en in het oosten aan Laos en Thailand. In het zuidwesten heeft het een lange kustlijn met de Golf van Bengalen en de Andamanse Zee (delen van de Indische Oceaan).

  • In tempels geen korte broek, bedekte schouders en zeker niet over matjes lopen; die zijn bedoeld om op te bidden,
  • Respect voor ouderen en monniken, maak je een kleine buiging.
  • Nooit iemand, ook geen kinderen over hoofd aaien, ze zien hoofd als heiligste deel , dus erover aaien als belediging. Ook niets aangeven over het hoofd. Dat doe je door met je rechterarm, je linkerarm te ondersteunen.
  • In Myanmar bestaat er niet een voor- en achternaam, ze nemen ook niet de naam van de ouders aan. Vrouwen houden na huwelijk hun eigen naam. Naam mag je niet zomaar afkorten, dan veranderd de betekenis.
  • Spreek met U aan, dat plaatsen ze voor een naam van oudere man bv U Gyi Tin. Jongere mannen spreken ze aan met Ko en Jongere vrouwen met Ma.
  • Vrouwen zijn gelijkwaardig aan mannen en zijn zelfstandig, mogen eigendommen bezitten en zelf kiezen met wie ze gaan trouwen. Veel hebben een opleiding gevolgd en runnen een eigen zaak. Ze worden wel van jongs af aan gestimuleerd, zorgtaken op zicht te nemen. En volgens het Boeddhisme zijn vrouwen niet helemaal gelijk aan mannen. Ze kunnen geen verlichting (nirvana) krijgen, daarvoor moeten ze eerst als man reïncarneren. Ook mogen vrouwen bepaalde delen van de pagode niet betreden. Het is ongebruikelijk dat een man een vrouw aanraakt (zelfs vaders, broers en zonen niet) lichamelijk contact tussen seksegenoten is wel heel belangrijk en heeft niets met seks te maken (homoseksualiteit is nog een taboe).
  • Bij groeten voldoet een glimlach en een knikje..
  • Ze spreken erg indirect, subtiel en zachtjes.
  • Willen graag helpen zonder materiele beloning.
  • Uitdrukkingen als sorry of dank u kennen ze niet, ze volstaan met een knikje.

Men kent drie type van onderwijs: Universitair onderwijs, prive-school of Monnik worden.

De overheid houdt de mensen het liefst dom en in de eigen dorpen. Ze zien studeren als de grootste bedreiging voor het land, ofwel hun zelf als overheid. Dat is een van de redenen dat het onderwijs slecht is. Heel weinig mensen begrijpen economie, dus commercieel niet en daardoor  ook toerisme niet. Het Engels is ook heel slecht doordat er weinig leren dat zelf kunnen, dus ook geen les in kunnen geven. Ze lezen het alleen en weten niet hoe ze het uit moeten spreken, daarbij schamen ze zich ook om fouten te maken. Durven niet, omdat ze zo bescheiden zijn. Ze willen altijd mensen helpen en zeggen altijd ja, terwijl ze vaak niet weten wat je vraagt. Dus je kunt er niet van op aan. Zeggen ja of nee en alles is 5 minuten….. om maar een antwoord te geven. Dat resulteert in alles zelf uitzoeken. Dat hebben we vooraf gelukkig veel gedaan en tijdens de reis met “lang leve Google”

Het teakhout is het beste teak van de wereld omdat het zacht is, is het goed te bewerken en maakt men er veel houtsnijwerken tot complete huizen van. De wortels van bomen worden eerst doorgesneden, de boom blijft dan nog drie jaar staan, hierdoor wordt het hout zacht en verdwijnen ook insecten in en rondom de boom. Daarna wordt de boom gekapt en het hout in het water gelegd.

Handige links:
http://neverstoptravelling.eu/
https://www.nederlandwereldwijd.nl/reizen/reisadviezen
https://www.myanmaretravelling.com/
https://www.landenkompas.nl/myanmar

Handig om te weten:
Fooien: Gidsen, ongeveer $ 5,00 per persoon per dag. Bestuurder ongeveer $ 2,00 per dag. Doe niet te gek met fooien, 10% is vaak al erg veel. Voor ons misschien erg weinig maar hier al snel een dag- of weekinkomen. Soms zijn ze fooien ook niet gewend, want dat kijken ze je vreemd aan als je nog wat geld op tafel laat liggen of toesteekt. Als je iets extra’s wilt doen geef het dan aan armen en wellicht kansloze mensen, die zijn er genoeg.

In de meeste gevallen doe je je WC papier in het bakje naast de WC. In veel gebieden zijn de afvoersystemen erg beperkt en lopen direct vast.

Op straten goed opletten waar je loopt, alles ligt los en afvoergootjes zijn vaak niet goed afgedekt. Wij zijn gewend dat gevaarlijke situaties helder en duidelijk gemarkeerd worden maar dat is in Myanmar niet aan de orde.

Eten en drinken:

  • We eten weer met stokjes.
  • Myanmar koffie is met melk en suiker, wil je zwarte koffie geef dat goed aan bij te bestelling.
  • Geen land voor fijnproevers, ze delen eten met anderen in de familie en in de tempels met God.
  • Het is meer een volkskeuken.
  • Het is een belevenis dat zeker.
  • Kruiden van India, pittige smaak van vis uit Thailand en een beetje Chinese manier van eten bereiden.
  • Aandacht aan het bereiden is er zeker, het is een belangrijke sociale activiteit.
  • In de theehuizen, meteen als je gaat zitten komt thee, drink daar geen koffie, is er niet en nog slechter dan de thee. Het is thee, die slechter smaakt dan thee. Ze zetten veel lekker s voor je neer op bordjes met allen altijd vier stuks van dezelfde, daarna reken je af, wat je gegeten hebt.
  • Restaurants zijn heel ongeduldig, komen meteen bestelling opnemen, brengen snel en ze willen dat je snel gaat voor de volgende. Voor half acht s avonds moet iedereen gegeten hebben, na acht uur bijna nergens meer iets te krijgen! Meestal eet je rijst met groentecurry.
  • Water uit de kraan is nergens drinkbaar, de bevolking drinkt dit zelf ook niet. Overal is drinkwater te koop! Let wel goed op dat de dop goed verzegeld is van het water wat je koopt.

Typische gerechten zijn:

  • Lephet is salade, die dient als toetje gemaakt van theebladen, sesamzaad en kokosnoot.
  • Mohinga, een noedelssoep op basis van vissaus.
  • Shan noedels kom met saus van vlees en groente. Kunt het bestellen in de vorm van een salade of als soep.
  • Mohingar, Voor hun nationale ontbijt. Vissoep met vermicelli, vermengt met citroen, koriander, gekookt ei, krokant gebakken bonen
  • Kyae oh is noedelsoep met groenten en meestal kip of varkensvlees.
  • Pet thoke, ingemaakte theeblaadjes salade, een snack met sesam, pinda´s, gedroogde garnalen, knoflook en chili.

Als je thuis komt van je Myanmar kan rijst en noodles even uit de keuken blijven. Welke restaurants je wel en niet moet bezoeken heb je snel door, het eten is in de regel redelijk goed en vers. Zorg dat je geen rauwkost eet en dat alles goed gaar en warm is. Menukaarten zijn wel bijna overal gelijk, weinig variatie, mits je van spicy eten houdt dan zijn de mogelijkheden wat groter. Let op: Spicy is hier spicy ++. Als met meerdere reist moet je er wel rekening mee houden dat je alsnog “apart” eet, het eten wordt gebracht zodra het gereed is, hetgeen wil zeggen dat jij al klaar bent met eten en je medereiziger(s) nog op een of meerdere gerechten aan het wachten zijn. Als je een “voorgerecht” wenst geef dit dan goed aan want soep e.d. wordt standaard geserveerd met je hoofdgerecht. In de meeste restaurants en cafés zijn meerdere biersoorten te verkrijgen, denk hierbij aan Myanmar beer, Tiger beer, ABC stout, Black Shield Stout e.d. Een fles bier is het altijd 640 ml (bijna tweemaal zo groot als de bierflessen die wij kennen). Wijnen zijn in de betere restaurants goed verkrijgbaar, slechts sporadisch per glas, dus bijna altijd per fles. Als je met meerdere bent meestal geen probleem, anders neem je de rest van de wijn gewoon mee naar je verblijf. Vindt men in Myanmar heel normaal.

Mensen:
Bevolking is super vriendelijk, de Engelse taal wordt slechts zeer beperkt beheerst. Het is voor vele ook erg bijzonder om met buitenlanders op de foto staan, dit wordt dan ook regelmatig, voorzichtig en verlegen, gevraagd! Mensen zijn hier veelal arm maar vooral dom, het grootste gedeelte van de bevolking ziet het nut/doel niet van educatie (school) dus gaat er maar een gering percentage van de mensen/kinderen naar school.
Het zachtgele poeder wat vooral vrouwen op gezicht hebben is o.a. ter bescherming van de felle zon. Het is thanaka. Het is een geurende vochtige substantie die onttrokken is aan de bast van de thanakaboom. Veel vrouwen maken het zelf ze schuren de bast over ruwe platte steen waardoor poeder vrijkomt. Water erbij en er ontstaat een gele pasta. Dit wordt aangebracht voor schoonheid, bescherming tegen de zon en tegen veroudering van de huid. Tanaka wordt ook gebruikt als geneesmiddel en gesmeerd op wondjes e.d. Mannen smeren dit vaak ’s nachts op hun gezicht, sommige overdag maar daar wordt je kennelijk niet populair mee!?

Mensen doen er alles aan om niet bruiner/donkerder te worden van de zon, het is mooi als je blank bent terwijl wij massaal de zon op zoeken om bruin te worden. Veel mannen en vrouwen dragen een sarong. Bij mannen heet dat een longyi. Ze maken aan de voorkant een knoop waarin ze geld en waardevolle spullen doen. Bij vrouwen heet het een hta-mein, ze slaan die aan de voorkant naar binnen. Ze maken er een korte broek, hangmat voor baby, tafelkleed of eventueel vloerkleed van. Vooral dus een praktisch kledingstuk.
Veel, vooral mannen kauwen op betel, is stuk noot gemengd met kruiden, vaak verpakt in een blad, geeft rode mond en brengt je in een ontspannen roes.  Dit geeft een onsmakelijk rode mond en tanden. Deze betel wordt overal uitgespuwd, zelfs in cafés en restaurants staan bakjes voor de betel. Kortom: goor!
Tatoeages zijn toegestaan en veel te zien, alleen afbeelding van Boeddha als tatoeage kan echt niet, vanwege hun cultuur.

Kleding:
De kleding wordt gekleurd door betel (is stuk noot gemengd met kruiden, waarop de mannen kauwen). Vrouwen en meiden dragen roze kleding. Mannen en jongens rood en leraren oranje. De verschillende kleuren zijn afhankelijk van de tijdsduur dat de kleding in de betel heeft gelegen.

De bevolking slaapt hier veelal op een matje op de grond, een bed en/of matras is voor het grootste deel van de bevolking niet betaalbaar.

Werk:
Veel handwerk, de intrede van machines is hier nog (lang) niet aan de orde.

Toerisme in opkomst maar de bevolking begrijpt dat nog niet, mensen zijn allemaal super vriendelijk maar begrijpen niet dat er uit deze sector iets te halen valt. Commercieel is hier bijna niemand.

Over “veilig werken” wordt hier niemand geïnstrueerd. Op straat zie je de meest vreemde taferelen qua werkomstandigheden. Hier moeten ongelukken gebeuren! Iedereen werkt op blote voeten of slippers, “steigerbouw” (of zijn het aan elkaar geknoopte bamboestokken) laat te wensen over, elektrotechnische veiligheid (NEN3140) wat is dat, afvoeren van milieuvervuilende zaken (olie e.d) enz. enz.

Wonen:
In het regenseizoen treden vele rivieren buiten de oevers, dit maakt dat complete woongebieden onder water komen te staan. Deze mensen, vaak bijzonder arm, zoeken dan onder wat plaatmateriaal en doeken een plekje langs de weg in iets hoge gelegen gebieden. Dit geeft soms schrijnende beelden! Vaak hebben ze in huis geen deuren en ramen. I.p.v. deuren, gordijnen en iov ramen alleen tralies.

Valuta:
Nationale munt is de Kyat, 1.000 kyat is ongeveer € 0,60. Kunt goed betalen met Dollars, er wordt regelmatig zelfs om gevraagd. Houd hierbij rekening met Dollars, niet ouder dan 2004. Briefgeld (dollars) niet gevouwen, niet vies en/of gekreukt anders nemen ze het niet aan. Pinpas op wereldgebruik laten zetten, voor credit card geldt gebruik in Azië aanzetten.

Beste reistijd/klimaat:
Myanmar heeft vrijwel het hele jaar te maken met tropische temperaturen van minstens dertig graden. Uitzonderingen vormen de hoger gelegen delen van de gebergtes die je in het westen, uiterste noorden en in het oosten vindt. Deze uitlopers van de Himalaya hebben door de hoogteverschillen te maken met soms aanzienlijk lagere temperaturen dan op de laagvlakte in centraal Myanmar en langs de kust. De hoogste berg van Myanmar, de in het uiterst noordelijke puntje gelegen Hkakabo Razi (5.881 meter) heeft boven de 4.500 meter te maken met eeuwige sneeuw, gletsjers en barre weersomstandigheden door de harde wind die op deze hoogte waait. De top van de berg bestaat uit een flinke ijskap met diverse uitlopers. Op de laagvlakte en langs de kust ligt de gemiddelde maximumtemperatuur aan het begin van het droge seizoen, dat medio oktober begint, rond de 30-33 graden Celsius. Vanaf half januari zie je dat de temperatuur ineens oploopt naar gemiddeld 36 tot 38 graden in de warmste maand april. Zodra in mei de zuidwestmoesson voor veel regen zorgt daalt de temperatuur naar 30 tot 33 graden. De laagste etmaaltemperatuur wordt aan het eind van de nacht, vlak voor zonsopkomst gemeten. Het is dan in de wintermaanden ongeveer 18 tot 23 graden en in de zomer rond de 23 tot 27 graden. April tot half juni wordt aangemerkt als de beste reistijd. Wij waren er in juli/augustus (het regenseizoen) en hebben prima kunnen reizen. Zeker enkele “regendagen” gehad maar niet extreem. Daarbij blijven de temperaturen goed dus een drupje regen is eigenlijk best wel lekker. Never Stop Travelling ziet geen belemmeringen om tijdens dit seizoen Myanmar aan te doen, voordeel is dat er weinig toerisme is en alles goed bereikbaar en beschikbaar is. Let wel op! Dagelijks insmeren met zonnebeschermer, minimaal factor 50, ook als het bewolkt is. Je verbrand hier ook met bewolkt weer.

Vaccinatie/gezondheid:
Als je in ziekenhuis komt, is het aan te raden niet in Myanmar te blijven en naar Thailand of Maleisië te gaan.

Hondsdolheid:
Vaccinatie wordt aanbevolen voor alle reizigers naar dit land. Veel loslopende/wilde honden op straat! Dit geeft een groot probleem, want jaarlijks worden vele mensen opgenomen in het ziekenhuis wegens aanvallen/beten van honden. Let dus met je vaccinaties goed op dat hondsdolheid in actuele vorm aanwezig is! Mocht je dan alsnog in aanraking komen met een hondenbeet, is het toch zaak om je direct naar een dokterspost of ziekenhuis begeeft!

Malaria:
In het gehele land komt Malaria voor, preventief tabletten innemen is een optie maar wordt heden ten dagen niet meer geadviseerd. Zorg wel dat je een Malaria noorkuur meeneemt. Mocht je Malaria oplopen dan kun je met juiste en goede medicijnen meteen starten. Onze 21 Gouden Reistips geven hierover meer informatie.

Gele koorts:
In dit land komt geen gele koorts voor. Vaccinatie is verplicht als men vanuit een gele koorts gebied komt. Bespreek met een deskundig reizigersgeneeskundig (huis)arts of reizigersverpleegkundige of vaccinatie voor u zinvol is. Never Stop Travelling helpt u hiermee graag.

Hepatitis A:
Vaccinatie wordt aanbevolen voor alle reizigers naar dit land.

DTP:
Vaccinatie wordt aanbevolen voor alle reizigers naar dit land.

Buiktyfus:
Het vaccinatieadvies is persoonsgebonden. Bespreek met een deskundig reizigersgeneeskundig (huis)arts of reizigersverpleegkundige of vaccinatie voor u zinvol is. Never Stop Travelling helpt u hiermee graag.

Hepatitis B:
Het vaccinatieadvies is persoonsgebonden. Bespreek met een deskundig reizigersgeneeskundig (huis)arts of reizigersverpleegkundige of vaccinatie voor u zinvol is. Never Stop Travelling helpt u hiermee graag.

Tuberculose
In dit land bestaat een verhoogd risico op tuberculose. Bespreek met een deskundig reizigersgeneeskundig (huis)arts of reizigersverpleegkundige of vaccinatie of controle op besmetting voor u zinvol is. Never Stop Travelling helpt u hiermee graag.

Muggen:
In dit land komen ziekten voor die door muggen worden overgedragen zoals zika, chikungunya en/of dengue koorts/knokkelkoorts. U dient zich overdag goed te beschermen tegen muggenbeten. Zwangere vrouwen wordt aangeraden hun reis te bespreken met een deskundig reizigersgeneeskundig (huis)arts of reizigersverpleegkundige. Never Stop Travelling helpt u hiermee graag.

Rabies:
In dit land kan rabiës bij zoogdieren voorkomen. Vermijd contact met zoogdieren. Bespreek met een deskundig reizigersgeneeskundig (huis)arts of reizigersverpleegkundige of vaccinatie voor u zinvol is. Never Stop Travelling helpt u hiermee graag.

Japanse encefalitis:
In dit land komt (mogelijk) Japanse encefalitis voor. Het vaccinatieadvies is persoonsgebonden. Bespreek met een deskundig reizigersgeneeskundig (huis)arts of reizigersverpleegkundige of vaccinatie voor u zinvol is. Never Stop Travelling helpt u hiermee graag.

Mazelen:
In dit land bestaat een verhoogd risico op mazelen. Vaccinatie wordt aanbevolen voor iedereen die vanaf 1965 is geboren en geen mazelen heeft doorgemaakt of niet volgens het Rijksvaccinatieprogramma is ingeënt. Vaccinatie wordt ook aanbevolen aan kinderen ouder dan 6 maanden die nog geen BMR vacinatie volgens het Rijksvaccinatieprogramma hebben ontvangen.

Visum:
Een toeristen visum is een must, dit kun je regelen bij binnenkomst in het land. On-line voorafgaand is wellicht de beste optie. Dit kun je HIER doen. Hulp nodig? Never Stop Travelling helpt u hierbij graag.

Reisduur van- en naar Myanmar:
Niet rechtstreeks, via Dubai is een leuke optie! Denk dan zeker aan leuke stop-over. Afhankelijk van je aansluitingen tijd ben je netto zo’n 9,5 uur aan het vliegen.

Elektriciteit:
220-230V – 60Hz, op veel plaatsen passen de stekkers zoals wij die in Nederland gebruiken. Tip: zorg altijd voor een wereldstekker. Er zijn met grote regelmaat stroomstoringen, dit is heel normaal. Vaak kortstondig maar kan ook voor langere tijd uitvallen. De meeste hotels e.d. hebben daarvoor wel noodstroomvoorzieningen. In afgelegen gebieden is geen elektriciteit aanwezig!

Internet:
In de meeste hotels, guesthouses en hostels is wifi aanwezig. De snelheid laat vaak te wensen over, zeker als het wat drukker is. Bellen en dataverbruik vanuit Myanmar is erg duur, dit kan per provider verschillend zijn! Een goede optie is een SIM kaart kopen! Kunt die in je telefoon laten plaatsen maar dan ben je dus ook onder een ander nummer bereikbaar. Een goed alternatief, iets waarmee wij ervaring hebben, is het aanschaffen van een mobiele hotspot. Je verbind je telefoon(s) met die hotspot en zet daar een datacard in. Datacards kunnen je kopen van 1 GB tot 40 GB, de meeste blijven 30 dagen bruikbaar. Kosten (2019) voor een 40 GB card waren $ 25,00. Daarmee kun je 30 dagen redelijk onbeperkt on-line zijn. Bellen via wifi is natuurlijk het meest aantrekkelijk. Netwerk in Myanmar is redelijk goed, zeker in de grote steden is bijna overal goed mobiel internet mogelijk.

Tijdsverschil:
Het tijdsverschil met Nederland is + 4,5 uur in de zomer en + 5,5 uur in de winter.

Taal:
Officiële taal Kayah Li. Myanmar/Birmaans. Wordt heel beperkt Engels gesproken. Met handen en voeten kom je een heel eind, daarbij kennen de meeste restaurants heldere en duidelijke plaatjes van de gerechten en kun je je maaltijd gewoon aanwijzen. Als je Engels spreekt heb je wel de indruk dat mensen je verstaan/begrijpen want alles wat je zegt wordt met yes beantwoord. Elkaar tegen spreken is in dit land “not done” vandaar dat men erg meegaand communiceert, dit kan soms verwarring opleveren.

Typische dingen van het land:
Mensen lopen op blote voeten of slippers, veel ander schoeisel zien we niet.

Mensen zit gehurkt of op zeer lage stoeltjes, houdingen die wij nauwelijks aan kunnen nemen.

Kloosters, pagodes, monniken, boeddha’s, groene natuur, heel vriendelijke mensen, tuktuk, scooters, rijst, vers fruit, markten, buiten leven, armoede.

Religie:
Het grootste gedeelte van de bevolking is boeddhistisch (theravada) (89%). Het christendom (4%, waarvan 3% baptisten en 1% katholieken) en de islam (4%, soennieten) zijn de andere belangrijke religies. Een procent van de bevolking hangt het animistische geloof, het geloof in geesten (de ‘nats’), aan. Daarnaast is ook onder de boeddhistische bevolking het animistische geloof wijdverbreid. De stamreligies van de bergvolkeren zijn sjamanistisch. De eerste contacten met het christendom kwamen op het einde van de 16e eeuw tot stand door Portugese seculiere missionarissen. Verschillende kloosterorden (o.a. franciscanen, dominicanen en barnabieten) hebben daarna missiearbeid in Birma verricht. In 1955 kreeg Birma een eigen hiërarchie. In 1966 hebben veel missionarissen aanzegging gekregen om het land te verlaten. Thans maken de katholieken ongeveer 1 % van de bevolking uit. De protestantse zendingsarbeid begon in 1813 met de komst van de Amerikaanse baptist Adoniram Judson, die onder andere de gehele Bijbel in het Birmaans vertaalde. Al deze verschillende religies gaat prima onder elkaar, aldus onze gids in Myanmar.

Monniken:
Er is onderscheid tussen monniken (pongyi´s) en leken. Het leven van een monnik, is van oudsher strak omlijnt en vastgelegd. Maar liefst 227 regels beheersen hun leven van alledag. Ze zijn vastgelegd in binaya, de kloosterregels. Armoede, kuisheid en geweldloosheid zijn de belangrijkste gedragsregels. Elke man wordt geacht een periode in zijn leven in een klooster door te brengen, kan variëren van een week tot permanent. Dit levert merit op voor hem zelf en zijn familie. Voor leken dienen ze zich te houden aan 5 gedragsregels. Ze mogen niet doden, niet stelen of liegen, dienen zich op seksueel gebied te matigen en mogen geen bedwelmende middelen gebruiken. Leken kunnen merit verdienen door artikelen en huishoudelijke artikelen te geven aan monniken. Zo worden monniken geheel onderhouden door leken. Monniken zijn verplicht nar de gemeenschap om zich oa te verdiepen in de Boeddhistische leer d.m.v. studie en meditatie. Monniken verzorgen ceremonies, onderwijs en verrichten sociaal werk. Bv voor drugsverslaafden, psychiatrische patiënten etc.
Birmezen vereren naar Boeddha ook nats, dit zijn geesten, die een overblijfsel zijn uit de tijd dat het boeddhisme nog niet doorgedrongen was in Myanmar. Sommige zijn goedaardig, andere kwaadaardig. Ze zijn gefascineerd door het geluksgetal 8 of een veelvoud ervan. Ze geloven dat het universum ingedeeld is in acht windstreken en planeten. Rond de meeste pagodes daarom vaak acht paviljoens. Belangrijk is je geboortedag, dat hangt samen met een windrichting, planeet en dier. Dat heeft invloed op je karakter en levensloop. Rondom de pagode zijn acht kleine altaren met elk een bijbehorend beest, zoals tijgen, rat of olifant en op rug van elk beest zit een nat. Ze gieten gezegend water over het dier. Een glas voor elk jaar van je leeftijd en een extra voor een lang leven te bewerkstellingen.

Ze beleven hun religie erg intens door o.a.: offers, heilig water sprenkelen of een ballon oplaten voor hun nats. Ze maken voor een Boeddhabeeld een kadawt: is knielen en met handen tegen elkaar gedrukt drie maal hoofd buigen een keer voor Boeddha, een keer voor zijn leer (dharma) en een keer voor de monnikenorde (sangha). Doel van dit alles is vragen om bescherming, geluk of genezing en het verkrijgen van merit, ´religieuze verdienste` om ze het eigen karma positief te beïnvloeden. Het karma van een persoon is een optelsom van diens goede en slechte daden en bepaalt iemands positie in een volgend leven. Bouwen van een eigen pagode, of meehelpen aan het onderhoud levert ook merit op alsook het slaan op de gietijzeren gong die bij elke Pagode aanwezig is.

Om een pagode heen lopen doe je met de klok mee.

Fotografietips:
Mensen zijn welwillend om te fotograferen, wel zo netjes als je voorafgaand even vraagt of je een foto mag maken. Een enkeling zegt zeker nee, dring dan ook niet aan. Waar ga je stoppen met foto’s maken? Bij elke stap die je zet doen zich nieuwe en bijzondere momenten voor en je kunt niet alles vastleggen. De echte fotograaf heeft hier een serieuze uitdaging, wanneer zet ik even mijn camera in de “ruststand”.

Nooit poseren voor een Boeddhabeeld, want dat wordt als heiligschennis gezien.

Fotograferen van strategische objecten zoals kazernes, bruggen, vliegvelden, spoorwegstations en havens is ten strengste verboden.

Quotes:
Wij vervelen ons geen moment, elke seconde is vermaak.
Je denkt dat het niet kan, maar het kan toch.
We verbazen ons bij elke stap in het land.
Een verrassing verstopt in elk moment.
Slapen als een roos na drukke dagen.
Living the good life…
Myanmar blijft ons verrassen.
Wie durft te verdwalen vindt nieuwe wegen…

Vervoer:
Tuktuk, fietsen, boot, scooter, paardenkar, ossewagen, vliegen, auto/taxi, E-bike, te voet, lokale bus

Auto’s hebben veelal het stuur aan de rechterzijde zitten, is geen standaard want er zijn ook diverse auto’s met het stuur links. Er wordt wel rechts gereden op alle wegen. Zelf rijden in Myanmar adviseren wij niet, de wegen zijn slecht en het verkeer is onvoorspelbaar. Tenzij je goede ervaringen hebt met zelf rijden in Azië. Kijk hierbij goed de voorwaarden van je verzekeraar na.

Er zijn drie soorten wegen zoals het zelf benoemen:

  • Silk Road, dat zijn de goed aangelegde en onderhouden snelwegen.
  • Easy Road, dat zijn de lokale wegen die goed van conditie zijn.
  • Rock and Roll Road, dit is het overgrote deel van het wegennet.

Het wegennetwerk wordt beheerd door de overheid en kennelijk hebben die weinig belang in een goed wegennetwerk. Daarbij hebben de condities van de wegen als voordeel dat (te) hard nauwelijks mogelijk is. Als er vanuit andere landen een belang is in een goed wegennetwerk dan wordt er mee geïnvesteerd, zoals de Japanners en Chinezen in sommige gebieden doen. Echte “spelregels” lijken er niet te zien, in hoofdlijnen wel natuurlijk maar degene die het hardst duwt en toetert is vaak als eerste aan de beurt.

Nummerborden:
Rood met witte letters is groepsvervoer zoals bussen e.d.
Zwart met witte letters is prive/familie wagen.
Wit met zwarte letters is overheidsvoortuigen.
Gele borden met weinig en witte tekst: monniken; vaak gesponsord/gifts.
Blauwe borden en witte teksten, toeristen.

Weer naar huis…
We verlaten een land en bevolking waar de kleine dingen tellen, dankbaarheid, vriendelijkheid, “elkaar vooruit helpen” vanzelfsprekend zijn. Gelijktijdig leeft hier ook het overgrote deel van de complete bevolking ver beneden de armoede grens. Wij hebben deze reis veel gezien, beleefd en informatie verzameld. Goede contacten gelegd voor nu en voor de toekomst. Never Stop Travelling biedt reismogelijkheden in dit prachtige, authentieke en afwisselende Aziatische land! Houd onze informatiekanalen daarvoor goed in de gaten. Hoe bijzonder gaat jouw/jullie Myanmar reis worden? Met een lach en traan zeggen wij tot ziens, hier gaan ze ons nog vaker zien!

Never Stop Travelling, because life is short and the world is huge…

Leave a Reply